Ειδικά αυτο το σημείο νομίζω ότι είναια αρκετά γαργαλιστικό....Συμπεράσματα και προτάσεις
Μορφές αγώνα πλην των «καταλήψεων» υπάρχουν πολλές. Μία είναι οι πορείες, αλλά υπάρχουν κι άλλες, και θα πάρετε μια ιδέα διαβάζοντας το κεφάλαιο Ποιοι είμαστε. Αυτό όμως το site έχει θέμα του τις καταλήψεις, και εδώ μάς ενδιαφέρει κυρίως το πώς θα σταματήσουν να γίνονται.
Καταρχήν πρέπει να αναρωτηθούμε ποιος φταίει γι' αυτό που συμβαίνει. Συχνά οι εργαζόμενοι στο πανεπιστήμιο εκνευρίζονται με τους καταληψίες και τις παράλογες αξιώσεις τους, ενώ και οι φοιτητές που θέλουν να κάνουν μάθημα αγανακτούν με τις αντιδημοκρατικές πρακτικές τους.
Ας υποθέσουμε όμως ότι μπαίνω σ' ένα λεωφορείο και λέω στον οδηγό: «γεια σας, είμαι από το σύλλογο για την αγάπη και την αλληλεγγύη· σήμερα κάναμε συνέλευση και αποφασίσαμε ότι δεν θα λειτουργήσουν τα λεωφορεία, λοιπόν βγάλτε τον κόσμο έξω και επιστρέψτε στο αμαξοστάσιο.» Αν κάνω κάτι τέτοιο, το πιθανότερο είναι τόσο ο οδηγός όσο και οι επιβάτες να με θεωρήσουν τρελό, να χαμογελάσουν και να με πάρουν στο ψιλό. Αν εντούτοις ο οδηγός πει εντάξει, τα μαζέψει και φύγει, τότε ποιος θα φταίει, εγώ ή ο οδηγός; Και με ποιον θα αγανακτήσουν οι επιβάτες;
Ακριβώς αυτό συμβαίνει στο πανεπιστήμιο. Όταν έρχονται οι καταληψίες και μου ζητούν να φύγω, τους λέω πως είμαι υποχρεωμένος να μείνω στη θέση μου εκτός αν η προϊσταμένη μου μου πει να φύγω. Βλέποντας αυτή την αυτονόητη μεν, αλλά πρωτοφανή γι' αυτούς αντίδραση, οι καταληψίες νομίζουν ότι είμαι τρελός. Ίσως να είμαι. Ίσως όταν αντιστρέφεται το αυτονόητο, αυτός που δεν ακολουθεί το αντεστραμμένο να είναι τρελός. Αυτό όμως δεν αλλάζει το ότι το ΕΜΠ, και, υποθέτω, όλα τα άλλα πανεπιστήμια, ζουν μέσα σ' ένα μεγάλο παραλογισμό.
Πιστεύω πως οι μόνοι που μπορούν να κάνουν κάτι γι' αυτό είναι οι φοιτητές. Μαζευτείτε όσοι μπορείτε, αλλά και τρεις είναι αρκετοί, πηγαίνετε στο γραφείο του πρύτανη, και απαιτήστε του να βρει λύση. Το πανεπιστήμιο είναι υποχρεωμένο να διασφαλίσει το δικαίωμά σας να κάνετε μάθημα, και ο πρύτανης είναι υπεύθυνος σύμφωνα με το νόμο. Διεκδικήστε λοιπόν αυτό σας το δικαίωμα. Αν ο πρύτανης σάς πεί «Και τι να κάνω;», απαντήστε του: «εμείς τι να κάνουμε;» και απαιτήστε να σας απαντήσει. Θέστε του τα ερωτήματα και γραπτώς, και κοινοποιήστε τα στον τύπο. Μιλήστε και με τους καθηγητές σας, και με τον πρόεδρο της σχολής. Τουτέστιν, φέρτε τις πανεπιστημιακές αρχές ενώπιον των ευθυνών τους. Συζητήστε μεταξύ σας για περισσότερες ιδέες. Συμμαχήστε σ' αυτό το θέμα με συναδέλφους από άλλες σχολές και άλλα πανεπιστήμια.
Υπογράψτε το σχετικό αίτημα.
Αυτά από προτάσεις. Πριν όμως κλείσω το κεφάλαιο, ένα θέμα που μας καίει όλους: τι θα γίνει αν ο πρύτανης και το πανεπιστήμιο λειτουργήσουν πράγματι με βάση το νόμο και τη λογική, και αποδειχτεί ότι οι καταληψίες είναι τραμπούκοι; Θα φωνάξουμε την αστυνομία να τους διαλύσει;
Ενώ δεν ξέρω την απάντηση σ' αυτό το ερώτημα, εντούτοις πρέπει να δούμε ότι είναι πρόωρο, και δεν ωφελεί να μιλάμε με εικασίες. Όπως κάποιος εικάζει ότι μπορεί να γίνουν τραμπουκισμοί, έτσι κι εγώ εικάζω ότι είναι εύκολο να τσαμπουκαλεύεσαι όταν σε παίρνει. Άλλο να υπάρχει μόνο ένας αντιρρησίας τρελός σ'ένα κτίριο, κι άλλο σύσσωμο το πανεπιστήμιο να αναρωτιέται από πού κι ως πού κάποιοι αναρμόδιοι έχουν αξίωση τη διακοπή της λειτουργίας του. Είμαι πεπεισμένος πως οι φοιτητές και οι πανεπιστημιακοί που θα αντιταχθούν στις καταλήψεις μεγαλύτερες δυσκολίες θα αντιμετωπίσουν με το υπόλοιπο σύστημα παρά με τους καταληψίες.
Ταυτόχρονα, πρέπει κάποτε να σταματήσουμε να θεωρούμε τόσο μεγάλο ταμπού την επέμβαση της δημόσιας δύναμης, όταν γίνεται σύμφωνα με το νόμο και τις διαδικασίες και με σκοπό την προστασία του ασύλου. Η κοινωνία στην οποία ζούμε δεν είναι τέλεια, και καθημερινά γίνονται στο πανεπιστήμιο κλοπές, βανδαλισμοί, διατάραξη κοινής ησυχίας κ.ά., από εξωπανεπιστημιακά κυρίως στοιχεία. Όσο για τα ενδοπανεπιστημιακά, θα γέμιζα πολλές σελίδες για να περιγράψω το μέγεθος και την έκταση της διαφθοράς που επικρατεί εδώ, αν ήθελα να ξεφύγω από το θέμα αυτού του ιστότοπου, που είναι οι καταλήψεις.
Επομένως, ναι, κάποτε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και κάποιο μηχανισμό επιβολής της τάξης, είτε την αστυνομία, είτε εκπαιδευμένο προσωπικό φύλαξης. Δυστυχώς, με τις αυξανόμενες καταστροφές, αρχίζει σιγά-σιγά να δημιουργείται η αντίληψη στον κόσμο ότι το άσυλο (και όχι η ανυπαρξία υπεράσπισης του ασύλου) είναι που δημιουργεί τα προβλήματα και την ασυδοσία, με αποτέλεσμα να αρχίζει το άσυλο να κινδυνεύει με κατάργηση.
Οι λύσεις υπάρχουν, και είναι υπεκφυγή να ισχυριζόμαστε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτε επειδή στην τάδε υποεκδοχή της δείνα εκδοχής της μελλοντικής εξέλιξης των πραγμάτων μπορεί να αντιμετωπίσουμε την έτσι-κι-έτσι δυσκολία.
Πηγή
Άν και δεν συμφωνώ σε όλα όσα λέει, θα αναγνωρίσω ότι βάζει το θέμα σε μια πιο καθαρή βάση. Τουλάχιστον, να ξεχωρίζουμε ποιός θέλει τί απο αυτό το άμοιρο δημόσιο πανεπιστήμιο... Οι περισσότεροι (θέλω να πιστεύω), δεν μπήκαν στο εμπ για να εξ-υπηρετήσουν τις καταλήψεις και την καθημερινή υποβάθμιση του πτυχίου τους με 7 βδομάδες ζόρι μάθημα...οι καταληψίες νομίζουν ότι είμαι τρελός. Ίσως να είμαι. Ίσως όταν αντιστρέφεται το αυτονόητο, αυτός που δεν ακολουθεί το αντεστραμμένο να είναι τρελός. Αυτό όμως δεν αλλάζει το ότι το ΕΜΠ, και, υποθέτω, όλα τα άλλα πανεπιστήμια, ζουν μέσα σ' ένα μεγάλο παραλογισμό.
Για την ιστορία, ο συγκεκριμένος που το έγραψε (μιλάει ακόμα και για επέμβαση της αστυνομίας) δηλώνει ότι πιο παλιά ανήκε σε αριστερή παράταξη στους πολιτικούς...!!!!??@@!!##@
