Re: Χριστιανισμός και σύγχρονη εποχή
Δημοσιεύτηκε: Παρ Απρ 24, 2009 7:59 pm
Επειδη ξερω οτι σας ελειψα, και για να σας βαλω παλι on topic θα γραψω καποιες σκεψεις για το χριστιανισμο. Η εμπνευση ηρθε απο ενα ποστ του οτιναναι σε αλλο τοπικ.
Χριστιανισμος και συγχρονη εποχη
Ο χριστιανισμος ειναι μια θρησκια με εκατομυρια πιστους στο κοσμο κι εκατονταδες εραισεις (συγγνωμη για την ορθογραφια, ας διορθωσει καποιος). Ολοι υμνουν και πιστευουν σε ενα θεο της αγαπης, του μεγαλειου και των αντιφασεων. Και στο τελευταιο υπαρχει εξηγηση. Η βασικη ιδεα του ποστ. Πως ξεκινησε ο χριστιανισμος. Τι ηταν αρχικα.
Λιγους αιωνες πριν το ετος 0 οι ελληνικες πολεις κρατη, η υπερδυναμη του τοτε κοσμου, παρακμαζει. Μετα τις τελευταιες επιτυχιες του μεγάλου Αλέκου, αρχιζει η παρακμή. Εγω θα ελεγα οτι αρχιζει συγκεκριμενα απο την απαντηση του στρατηλατη, λιγο πριν πεθανει, στην ερωτηση
"ποιος θα ειναι ο διαδοχος?"
"ο καλυτερος"
Μετα απο αυτο η αυτοκρατορια διασπατε σε επαρχιες. ο πανισχυρος μακεδονικος στρατος διαλυεται, η αθηνα και η σπαρτη μετα τον εμφυλιο και τη στρατολογηση του φιλιπου εχουν χασει καθε επαφη με την οργανωση των παλαιοτερων χρονων, και η θηβα, η κορινθος, η σικελια, κ.α. αποτελουν πλεον επαρχιες.
μαζι απαξιωνεται κι ο δωδεκαθεισμος. μια θρησκια εξεραιτικη. με πολλους θεους. θεους με ελατωματα. πολλους, οχι εναν. λανθανοντες, οχι αλαθητους. που ζηλευαν τον ανθρωπο επειδη ηταν θνητος, ενω αυτοι αθανατοι. με την θεα Αθηνα, προστατιδα της επιστημης, κι οχι του δογματος "πιστευε, και μη ερευνα". με τον Αρη, θεο του πολεμου, την Αφροδιτη, θεα του ερωτα και του παθους. το Διονυσο, θεο του γλεντιου και της μεθης κλπ...
την παρακμη οπως ηταν φυσικο ακολουθει η ακμη. η ακμη των ρωμαιων. νεοι, οργανωμενοι και πειθαρχημενοι, οι ρωμαιοι λεγεοναριοι προχωρουν σχεδον ασταματητοι μεσα απο τη διελυμενη ελλαδα, την επισης διαλυμενη περσια, και φτανουν στα απομιναρια των ελληνικων αποικιων, απο τους μετεπειτα αγιους τοπους, αλλα ως και τις ισπανικες και γαλατικες αποικιες.
για καλυτερη εικονα των γεγονοτων
οι ρωμαιοι χτιζουν εναν λαμπρο πολιτισμο. νομοθετουν, οργανωνουν, διοικουν, οικοδομουν. τη ρωμαικη ισχυ την καταλαβαινει κανεις χαρακτηριστικα απο το κολοσαιο. αλλα και απο αλλου. τα υδραγωγια, τους ναους, τις αγορες κλπ
Εκτιμωντας το μεγαλειο του ελληνικου πολιτισμου, η οτι ειχε απομεινει, το αποδεχονται προσαρμοζοντας το στη ρωμαικη κουλτουρα. μεταξυ αλλων και το δωδεκαθεισμο. μην εχοντας προσαρμωσει η αφομιωσει ομως τελεια την ελληνικη κουλτουρα, οι ρωμαιοι αναδεικνυονται στους πιο σκληρους κατακτητες. σε φασιστες. ο ορος φασισμος υπαρχει απο εκεινη την εποχη. φασισμ ηταν ξυλινες ραβδοι που λαμβαναν οι στρατηγοι κι οι αξιωματικοι απο τον ιδιο τον καισαρ και αποτελουσαν ενα ειδος παρασημου κι αναγνωρισης, το οποιο ακολουθουσε μια ολοκληρη κρατικη οργανωση.
ως κατακτητες λοιπον φερονταν ασχημα στους υποταγμενους λαους. λογο διαφορων συγκυριων λοιπον, σε διαφορα μερη της αυτοκρατοριας, οι υποδουλωμενοι εξεγηρωνται. συνηθως καταπνιγονται ευκολα. αλλες φορες, το πολυ πολυ να ημιαυτονομηθει μια μικρη επαρχια. ομως ενα μεγαλο κινημα εμφανιζεται στους αρχαιοτερους τοπους. συρια, ισραιλ, παλαιστινη, προην μεσοποταμια γενικα, εμφανιζεται το κινημα των χριστιανων. (κατ αναλογια με αλλα, οπως τους ουνους, τους θρακες, τους κελτες κ.α.). οι χριστιανοι κλωνιζουν την αυτοκρατορια. ρητωρες μιλουν κατα της ρωμαικης κυριαρχιας. κατα των αχοντων και της δουλειας. διακυρησουν ελευθερια, ισοτητα, αδελφοτητα. απαιτουν κοινοκτημοσυνη. αμφισβητουν τη θεικη υποσταση του καισαρ. το παθος τους αποκτα θεικη υποσταση. η πιστη για δικαιωσυνη, και η αγνοια των επιστημων εκεινη την εποχη, οδηγουν στη μυθοποιηση και αγιοποιηση του κινηματος.
οι ρωμαιοι ταρασονται. ξεκινουν οι εκαθαρισεις. διογμοι, βασανηστηρια, εξοριες, φυλακισεις. οσπου καταλαβαινουν οτι πλεον εχεον να κανουν με ολοκληρους λαους. και ανεκαθεν στην ιστορια, ενας τακτικος στρατος ειναι κατωτερος απο ενα λαικο στρατο.
Η Ρωμη, γνωριζοντας τη θεση της, περναει σε αλλη τακτικη. αυτη της αγιοποιησης. αυτο αναλυει και ο λενιν σε γραπτα του, εξηγωντας πως τα κυριαρχα καθεστωτα διαστρεβλωνουν και περνουν με το μερος τους τους αντιπαλους τους. χαρακτηριστικο παραδειγμα ο guevara, που απο ανταρτης με οπλο στο χερι να πολεμα τις ΗΠΑ, καταληγει εσωρουχο της adidas.
αναδεικνυει λοιπον τη θρησκευτικη υποσταση που ειχε αποκτησει το κινημα. αυτο το πετυχαινει κατα κυριο λογο με διασπασεις των εκκλησιων. δεν μιλαω για τις διασπασεις ορθοδοξων, καθολικων, διαμαρτυρωμενων κλπ. αυτες ηταν πολυ αργοτερα. μιλαω για τις διασπασεις που προκαλεσαν οι προβοκατορες, εναντια στους αμορφωτους συνηθως χριστιανους. ο πιο διασημος εξ αυτων ειναι ο αποστολος παυλος, η αλλιως σαοουλ.
ο θεος λοιπον, απο θεος της ανατροπης μετατρεπεται σε θεο του κρατους. νομιμοποιηται και διαστεβλωνεται. το "οφθαλμος αντι οφθαλμου και οδοντας αντι οδοντος" γινεται "αν σε χτυπαν γυρνα και το αλλο μαγουλο". το "αν εχεις δυο χιτονες να δινεις τον ενα", η κοινοκτημοσυνη, η κοινη συμβιωση, η αμφισβητηση του καισαρ μετατρεπονται σε "τα του θεου το θεο και τα του καισαρος το καισαρι". οι ιεροις απο λαικοι και απλοι ανθρωποι, μετατρεπονται σε ιερεις διορυσμενους, αλαθητους, ελεο θεου και καισαρος απεσταλμενους. εκαθαρισεις ευαγγελιων, διογμοι αντιφρονουντων, και εξαυταρχισμος της πιστης ακολουθουν τα επομενα χρονια.
τελικα προκυπτει ενας θεος στις υπηρεσιες του καισαρα. που ευλογει το στρατο του, που αγιοποιει παπαδες, που αφοριζει, που θαβει τη γνωση. που παει την ανθρωποτητα χιλια χρονια πισω. ανακαλυψεις των αρχαιων ελληνων, οπως η καμπυλοτητα της γης κι ακομα και η περιμετρος της, καταστρεφονται. τα παντα ξερει Αυτος. κι επειδη δεν μιλα ο ιδιος, τα παντα ξερουν Αυτοι (οι κληρικοι). στο ονομα του θεου ακολουθουν πιστοι στη πυρα. στο ονομα του θεου ακολουθουν σταυροφοριες. οικουμενικες συνοδοι αποκτουν την ισχυ να αναιρουν η μια την προηγουμενη αλλαζοντας το λογο του θεου. ο ενας και μοναδικος λογος του θεου γραφεται τελικα απο παπαδες του αυτοκρατορα. η φιλοσοφικη σχολη των αθηνων ανοιγοκλεινει αναλογα με τα κεφια του θεου και καμποσοι αυτοκρατορες εχοντας κατα το ημιση την ευνοια του θεου, το αλλο ημιση τους αφοριζει.
επικρατει τελικα ο θεος. περνα μια περιοδος που η γη πιστευει. που ο θεος ειναι το παν. θα επρεπε να ειναι η πιο ευτυχισμενη περιοδος της ιστοριας. κι ομως. ειν αι οι σκοτεινοι χρονοι. ειναι ο μεσαιωνας. ειναι η πυρα. το αλλαθητο. ο φοβος της κολασης. ο φοβος της αμαρτιας.
για να καταληξει σημερα σε παπαδες που κλεβουν τα κρατικα ταμεια. εκκλησια παμπλουτη και λαο που πειναει. πιστους που επειδη 40 μερες δεν τρωνε κρεας πιστευουν οτι θα πανε στον παραδεισο.
αυτα.
Χριστιανισμος και συγχρονη εποχη
Ο χριστιανισμος ειναι μια θρησκια με εκατομυρια πιστους στο κοσμο κι εκατονταδες εραισεις (συγγνωμη για την ορθογραφια, ας διορθωσει καποιος). Ολοι υμνουν και πιστευουν σε ενα θεο της αγαπης, του μεγαλειου και των αντιφασεων. Και στο τελευταιο υπαρχει εξηγηση. Η βασικη ιδεα του ποστ. Πως ξεκινησε ο χριστιανισμος. Τι ηταν αρχικα.
Λιγους αιωνες πριν το ετος 0 οι ελληνικες πολεις κρατη, η υπερδυναμη του τοτε κοσμου, παρακμαζει. Μετα τις τελευταιες επιτυχιες του μεγάλου Αλέκου, αρχιζει η παρακμή. Εγω θα ελεγα οτι αρχιζει συγκεκριμενα απο την απαντηση του στρατηλατη, λιγο πριν πεθανει, στην ερωτηση
"ποιος θα ειναι ο διαδοχος?"
"ο καλυτερος"
Μετα απο αυτο η αυτοκρατορια διασπατε σε επαρχιες. ο πανισχυρος μακεδονικος στρατος διαλυεται, η αθηνα και η σπαρτη μετα τον εμφυλιο και τη στρατολογηση του φιλιπου εχουν χασει καθε επαφη με την οργανωση των παλαιοτερων χρονων, και η θηβα, η κορινθος, η σικελια, κ.α. αποτελουν πλεον επαρχιες.
μαζι απαξιωνεται κι ο δωδεκαθεισμος. μια θρησκια εξεραιτικη. με πολλους θεους. θεους με ελατωματα. πολλους, οχι εναν. λανθανοντες, οχι αλαθητους. που ζηλευαν τον ανθρωπο επειδη ηταν θνητος, ενω αυτοι αθανατοι. με την θεα Αθηνα, προστατιδα της επιστημης, κι οχι του δογματος "πιστευε, και μη ερευνα". με τον Αρη, θεο του πολεμου, την Αφροδιτη, θεα του ερωτα και του παθους. το Διονυσο, θεο του γλεντιου και της μεθης κλπ...
την παρακμη οπως ηταν φυσικο ακολουθει η ακμη. η ακμη των ρωμαιων. νεοι, οργανωμενοι και πειθαρχημενοι, οι ρωμαιοι λεγεοναριοι προχωρουν σχεδον ασταματητοι μεσα απο τη διελυμενη ελλαδα, την επισης διαλυμενη περσια, και φτανουν στα απομιναρια των ελληνικων αποικιων, απο τους μετεπειτα αγιους τοπους, αλλα ως και τις ισπανικες και γαλατικες αποικιες.
για καλυτερη εικονα των γεγονοτων
οι ρωμαιοι χτιζουν εναν λαμπρο πολιτισμο. νομοθετουν, οργανωνουν, διοικουν, οικοδομουν. τη ρωμαικη ισχυ την καταλαβαινει κανεις χαρακτηριστικα απο το κολοσαιο. αλλα και απο αλλου. τα υδραγωγια, τους ναους, τις αγορες κλπ
Εκτιμωντας το μεγαλειο του ελληνικου πολιτισμου, η οτι ειχε απομεινει, το αποδεχονται προσαρμοζοντας το στη ρωμαικη κουλτουρα. μεταξυ αλλων και το δωδεκαθεισμο. μην εχοντας προσαρμωσει η αφομιωσει ομως τελεια την ελληνικη κουλτουρα, οι ρωμαιοι αναδεικνυονται στους πιο σκληρους κατακτητες. σε φασιστες. ο ορος φασισμος υπαρχει απο εκεινη την εποχη. φασισμ ηταν ξυλινες ραβδοι που λαμβαναν οι στρατηγοι κι οι αξιωματικοι απο τον ιδιο τον καισαρ και αποτελουσαν ενα ειδος παρασημου κι αναγνωρισης, το οποιο ακολουθουσε μια ολοκληρη κρατικη οργανωση.
ως κατακτητες λοιπον φερονταν ασχημα στους υποταγμενους λαους. λογο διαφορων συγκυριων λοιπον, σε διαφορα μερη της αυτοκρατοριας, οι υποδουλωμενοι εξεγηρωνται. συνηθως καταπνιγονται ευκολα. αλλες φορες, το πολυ πολυ να ημιαυτονομηθει μια μικρη επαρχια. ομως ενα μεγαλο κινημα εμφανιζεται στους αρχαιοτερους τοπους. συρια, ισραιλ, παλαιστινη, προην μεσοποταμια γενικα, εμφανιζεται το κινημα των χριστιανων. (κατ αναλογια με αλλα, οπως τους ουνους, τους θρακες, τους κελτες κ.α.). οι χριστιανοι κλωνιζουν την αυτοκρατορια. ρητωρες μιλουν κατα της ρωμαικης κυριαρχιας. κατα των αχοντων και της δουλειας. διακυρησουν ελευθερια, ισοτητα, αδελφοτητα. απαιτουν κοινοκτημοσυνη. αμφισβητουν τη θεικη υποσταση του καισαρ. το παθος τους αποκτα θεικη υποσταση. η πιστη για δικαιωσυνη, και η αγνοια των επιστημων εκεινη την εποχη, οδηγουν στη μυθοποιηση και αγιοποιηση του κινηματος.
οι ρωμαιοι ταρασονται. ξεκινουν οι εκαθαρισεις. διογμοι, βασανηστηρια, εξοριες, φυλακισεις. οσπου καταλαβαινουν οτι πλεον εχεον να κανουν με ολοκληρους λαους. και ανεκαθεν στην ιστορια, ενας τακτικος στρατος ειναι κατωτερος απο ενα λαικο στρατο.
Η Ρωμη, γνωριζοντας τη θεση της, περναει σε αλλη τακτικη. αυτη της αγιοποιησης. αυτο αναλυει και ο λενιν σε γραπτα του, εξηγωντας πως τα κυριαρχα καθεστωτα διαστρεβλωνουν και περνουν με το μερος τους τους αντιπαλους τους. χαρακτηριστικο παραδειγμα ο guevara, που απο ανταρτης με οπλο στο χερι να πολεμα τις ΗΠΑ, καταληγει εσωρουχο της adidas.
αναδεικνυει λοιπον τη θρησκευτικη υποσταση που ειχε αποκτησει το κινημα. αυτο το πετυχαινει κατα κυριο λογο με διασπασεις των εκκλησιων. δεν μιλαω για τις διασπασεις ορθοδοξων, καθολικων, διαμαρτυρωμενων κλπ. αυτες ηταν πολυ αργοτερα. μιλαω για τις διασπασεις που προκαλεσαν οι προβοκατορες, εναντια στους αμορφωτους συνηθως χριστιανους. ο πιο διασημος εξ αυτων ειναι ο αποστολος παυλος, η αλλιως σαοουλ.
ο θεος λοιπον, απο θεος της ανατροπης μετατρεπεται σε θεο του κρατους. νομιμοποιηται και διαστεβλωνεται. το "οφθαλμος αντι οφθαλμου και οδοντας αντι οδοντος" γινεται "αν σε χτυπαν γυρνα και το αλλο μαγουλο". το "αν εχεις δυο χιτονες να δινεις τον ενα", η κοινοκτημοσυνη, η κοινη συμβιωση, η αμφισβητηση του καισαρ μετατρεπονται σε "τα του θεου το θεο και τα του καισαρος το καισαρι". οι ιεροις απο λαικοι και απλοι ανθρωποι, μετατρεπονται σε ιερεις διορυσμενους, αλαθητους, ελεο θεου και καισαρος απεσταλμενους. εκαθαρισεις ευαγγελιων, διογμοι αντιφρονουντων, και εξαυταρχισμος της πιστης ακολουθουν τα επομενα χρονια.
τελικα προκυπτει ενας θεος στις υπηρεσιες του καισαρα. που ευλογει το στρατο του, που αγιοποιει παπαδες, που αφοριζει, που θαβει τη γνωση. που παει την ανθρωποτητα χιλια χρονια πισω. ανακαλυψεις των αρχαιων ελληνων, οπως η καμπυλοτητα της γης κι ακομα και η περιμετρος της, καταστρεφονται. τα παντα ξερει Αυτος. κι επειδη δεν μιλα ο ιδιος, τα παντα ξερουν Αυτοι (οι κληρικοι). στο ονομα του θεου ακολουθουν πιστοι στη πυρα. στο ονομα του θεου ακολουθουν σταυροφοριες. οικουμενικες συνοδοι αποκτουν την ισχυ να αναιρουν η μια την προηγουμενη αλλαζοντας το λογο του θεου. ο ενας και μοναδικος λογος του θεου γραφεται τελικα απο παπαδες του αυτοκρατορα. η φιλοσοφικη σχολη των αθηνων ανοιγοκλεινει αναλογα με τα κεφια του θεου και καμποσοι αυτοκρατορες εχοντας κατα το ημιση την ευνοια του θεου, το αλλο ημιση τους αφοριζει.
επικρατει τελικα ο θεος. περνα μια περιοδος που η γη πιστευει. που ο θεος ειναι το παν. θα επρεπε να ειναι η πιο ευτυχισμενη περιοδος της ιστοριας. κι ομως. ειν αι οι σκοτεινοι χρονοι. ειναι ο μεσαιωνας. ειναι η πυρα. το αλλαθητο. ο φοβος της κολασης. ο φοβος της αμαρτιας.
για να καταληξει σημερα σε παπαδες που κλεβουν τα κρατικα ταμεια. εκκλησια παμπλουτη και λαο που πειναει. πιστους που επειδη 40 μερες δεν τρωνε κρεας πιστευουν οτι θα πανε στον παραδεισο.
αυτα.