Το να καταφεύγει κανείς στη θρησκεία για να εξηγήσει τον κόσμο γύρω του είναι στρουθοκαμηλισμός, ουσιαστικά εγκαταλείπει την προσπάθεια να καταλάβει και λέει
antony07 έγραψε:-Μα γιατί;
-Γιατί έτσι!
Αυτή είναι μια πολύ σύγχρονη άποψη για το χριστιανισμό, που ουσιαστικά δημιουργήθηκε για να μπορέσει να κουτσοσυμβαδίσει με τις αλλαγές στην αντίληψη των ανθρώπων για τον κόσμο και να μην απορριφθεί ως απαρχαιωμένο φιλοσοφικό σύστημα. Δε μπορείς σε καμμία περίπτωση να πεις ότι "είναι έτσι", απλά επειδή η ερμηνεία του αλλάζει πολύ με τα χρόνια. Όπως σου φαίνεται φυσική και "σωστή ερμηνεία" αυτή που λες, τόσο φυσικό και σωστό φαινόταν πριν μερικούς αιώνες το ότι η ηλικία του κόσμου έπρεπε να είναι σε συμφωνία με τα γενεαλογικά δέντρα των Ευαγγελίων.philip έγραψε:Ο χριστιανισμός δεν είναι λογικά επιχειρήματα [...] Βασίζεται στο βίωμα που προκύπτει μέσα στην μυστηριακή ζωή της εκκλησίας. Εκεί που ο πιστός προσπαθεί να συμετάσχει στη ζωή με ένα άλλο τρόπο ύπαρξης, προσωπικό και όχι ατομικό και να διαπιστώσει αν με αυτό τον τρόπο ύπαρξης, ο θάνατος πατείται όπως έκανε ο Χριστός ή αυτό είναι απλώς μια μπούρδα. Αυτό δεν μπορεί να το πετύχει καμιά ορθολιστική σκέψη είναι καθαρά βιωματικό.
Η οργανωμένη θρησκεία είναι ένα σύστημα δογμάτων και κανόνων που δίνει μια έτοιμη και "εύπεπτη" απάντηση στις φιλοσοφικές και υπαρξιακές ανησυχίες του ανθρώπου, ζητώντας του πίστη (και απουσία κρίσης) σε αυτά τα δόγματα και τους κανόνες. Επειδή αποκτά έτσι επιρροή σε μεγάλες μάζες, είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο άσκησης εξουσίας, του οποίου όμως η χρησιμότητα γενικά μειώνεται όσο ανεβαίνει το επίπεδο παιδείας του πληθυσμού (γιατί είναι λιγότερα τα αναπάντητα φιλοσοφικά ερωτήματα και μικρότερη η ανάγκη "έτοιμης απάντησης" στα υπόλοιπα). Έτσι σήμερα στις δυτικές κοινωνίες η εκκλησία έχει πολύ μικρότερες δυνατότητες παρέμβασης απ' ότι στο παρελθόν. Συνεπώς και η ύπαρξή της επικεντρώνεται πολύ περισσότερο στο θεωρητικό κομμάτι...