[Στίχοι/Video] Διάφορα Ελληνικά

[Hengeo]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=p-fhszJXbbk[/youtube]

[noir]

Ένα πάντα επίκαιρο τραγουδάκι:

Θανάσης Γκαϊφύλλιας - Η Ιστορία του Διομήδη

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=84LAUX21OAs[/youtube]

Ο Γκαϊφύλλιας αναφέρει σχετικά: Η ιστορία του βασιλιά της Βιστωνίδας Διομήδη, σε μια δική μου σκωπτική εκδοχή. Η ιστορία είναι γνωστή ως ο όγδοος άθλος του Ηρακλή. Το βαθύτερο νόημα όμως είναι πως οι παλιοί μας στείλαν ένα μήνυμα μέσα στο μπουκάλι της μυθολογίας. "Μη βιάζετε τη φύση γιατί θα το πληρώσετε ακριβά"

Στίχοι:

Απόψε θέλω να σας πω την όμορφη ιστορία
του Διομήδη του τρελού που φαγαν τα θηρία
όχι απ αυτά που συναντά κανείς μέσα στη ζούγκλα
μα κάτι άλογα γερά με πέταλα και φούντα

Αυτός λοιπόν γεννήθηκε στην μακρινή την Θράκη
κι είχε μια κούνια αργυρή κι ένα χρυσό βρακάκι
ήταν ωραίος πρίγκιπας, βραδύνους και τεμπέλης
όπως θα έγραφε γι αυτόν κι ο φίλος Καμπανέλλης

Ήταν γλυκός, ήταν ψηλός, είχε δυο μέτρα μπόι
κι η μάνα τον καμάρωνε κι όλο του το σόι
Ώσπου μια μέρα συμφορά χτύπησε το παλάτι
κι ο βασιλιάς αρρώστησε απ το κακό το μάτι

Βρε , τι ξινά του δώσανε , σιρόπια και μαντζούνια
τι ξεματιάστρες φέρανε απ άγνωστα καντούνια
αυτός εκεί μουλάρωσε δεν έλεγε να γιάνει
ώσπου μια μέρα πέθανε τελείως στο ντιβάνι

Κι όπως συνήθως ο λαός μια μέρα τον πενθούσε
και τις υπόλοιπες εννιά χόρευε και πηδούσε
Μετά την ψάξαν την δουλειά , διαπλοκές και αίμα
κι ο Διομήδης βρέθηκε με θρόνο και με στέμμα

Μαζί με το βασίλειο του δώσανε και προίκα
κάτι παλάτια εξοχικά, κάτι συκιές με σύκα
Βόδια, γελάδια κι άλογα που ζούσαν σε στάβλους
κάτι ρεμάλια αυλικούς και μια χιλιάδα σκλάβους

Τον πρώτο χρόνο χαίρονταν, πετούσε στα ουράνια
γλεντούσε με τους φίλους του , τους έδινε και δάνεια
Δάνεια, θαλασσοδάνεια, διπλές-τριπλές μερίδες
όπως αυτά που παίρνουν όσοι έχουν εφημερίδες

Στον δεύτερο τα πράγματα δυσκόλεψαν λιγάκι
είναι και άγριος ο καιρός, Δεκέμβριο στη Θράκη
Οι αποθήκες άδειασαν, καθώς και τα ταμεία
κατά διαόλου πήγαινε, λοιπόν, η οικονομία

Και τότε του ρθε έμπνευση τεράστια, μεγάλη
αφού κι αυτός απόρησε πώς του ρθε στο κεφάλι
Αντί σανό που δίνουμε στ άλογα του στάβλου
εμείς θα εφαρμόσουμε την δίαιτα του σκλάβου

Κάθε πρωί θα σφάζουμε πέντε-έξι απ τους θρεμμένους
και αφού χορτάσουν τ άλογα θα κάνουμε πολέμους
Καινούργιους σκλάβους θα χουμε , τροφή εν αφθονία
για τις μελλούμενες γενιές τη νέα κοινωνία

Έσφαζε αδιάκριτα αρσενικά και κόρες
κι οι άλλοι σκλάβοι φώναζαν o ! tempora ! o! mores !
Αλλά αυτός ανάλγητος, πήγαινε και για τσάρκα
όσο οι άλλοι τάιζαν τ άλογα με σάρκα

Αλλά ο χειμώνας ο βαρύς δεν έλεγε να φύγει
θαρρείς κι ερωτεύτηκε τη γη του Διομήδη
Κι όταν οι σκλάβοι τέλειωσαν, δεν είχε άλλα κομμάτια
από την πείνα θόλωσαν τ αλογίσια μάτια

Χτυπούσαν τα κεφάλια τους τα κάναν όλα χάλια
κοιτάζονταν με νόημα, τους τρέχανε τα σάλια
κι όταν μια μέρα ο βασιλιάς άνοιξε το πορτάκι
πέσαν όλα απάνω του και χόρτασαν λιγάκι

Έτσι, λοιπόν, τελείωσε ο βίος του Διομήδη
που προς στιγμή εζήλωσε τη δόξα τ Αρχιμήδη
Η φύση τον αντάμειψε δίκαια και ωραία
και πάσα ομοιότητα είναι εντελώς τυχαία.

[o_apolytos]

Μάνος Χατζιδάκις - Το βαλς των χαμένων ονείρων
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=8QUdX_Wx26g[/youtube]

[msl]

Όνειρο
Στίχοι/Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Γιατί ποτέ μου δεν κατάφερα να ζήσω απλά;
Πάντοτε έψαχνα το πριν και το μετά
Ερωτευόμουν στα βιβλία και στα σινεμά
Κι έκλαιγα μέσα σε τραγούδια ψεύτικα

Θέλω να πάω να ελπίζω ή να νοσταλγώ
Θέλω επιτέλους έξω απ τ' όνειρο να βγω
Είσαι ό,τι έχω στη ζωή μου πιο αληθινό
Σώσε με απόψε βγάλε με έξω από το όνειρο

Ξύπνα με απόψε τράβηξε με από το όνειρο
Μάθε με να ζω
Πόσο κουράστηκα να ζω μέσα σ’ ένα όνειρο
Πόσο κουράστηκα να γράφω αντί να ζω
Μα όταν σε αγγίζω όταν γλυκά τα χείλη σου ακουμπώ
Στην αγκαλιά σου μόνο νιώθω ότι ξυπνώ

Θέλω να πάω να ελπίζω ή να νοσταλγώ
Θέλω επιτέλους έξω απ’ τ’ όνειρο να βγω
Είσαι ότι έχω στη ζωή μου πιο αληθινό
Σώσε με απόψε βγάλε με έξω από το όνειρο

Ξύπνα με απόψε τράβηξε με από το όνειρο
Μάθε με να ζω
Η ζωή περνάει και δε μας ρωτάει
Μέσα μου πριν να χαθώ μάθε μου πως να αγαπώ

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=cGWoLVi3j98[/youtube]

[msl]

Ιθάκη
Στίχοι: Χάρης Ρώμας
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Λιανός

Μόνο γιατί μ' αγάπησες, μόνο γι αυτό γεννήθηκα,
και εξαγνίστηκα θαρρώ, στο βλέμμα σου όταν πλύθηκα.

Στη δυνατή σου τη φωτιά, να πέσω δε φοβήθηκα,
μόνο γιατί μ' αγάπησες, μόνο γι αυτό γεννήθηκα.

Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μεσ' της ζωής τη θάλασσα,
είμαι ένα καραβάκι.
Που ταξιδεύει μοναχό,
για να σε συναντήσει,
το σώμα σου τ' απάνεμο,
να 'ρθει να τ' ακουμπήσει.

Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μοναδικέ μου έρωτα,
μοναδική μου αγάπη.
Στη δυνατή σου τη φωτιά,
να πέσω δε φοβήθηκα,
μόνο γιατί μ' αγάπησες,
μόνο γι αυτό γεννήθηκα.

Μόνο γιατί μ' αγάπησες, γι αυτό η ζωή μου δόθηκε,
κι ο πιο μικρός μου δισταγμός, στο τέλος παραδόθηκε.

Έβαλες μεσ' στη χούφτα σου, σπουργίτι που λαβώθηκε,
μόνο γιατί μ' αγάπησες, γι αυτό η ζωή μου δόθηκε.

Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μεσ' της ζωής τη θάλασσα,
είμαι ένα καραβάκι.
Που ταξιδεύει μοναχό,
για να σε συναντήσει,
το σώμα σου τ' απάνεμο,
να 'ρθει να τ' ακουμπήσει.

Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μοναδικέ μου έρωτα,
μοναδική μου αγάπη.
Στη δυνατή σου τη φωτιά,
να πέσω δε φοβήθηκα,
μόνο γιατί μ' αγάπησες,
μόνο γι αυτό γεννήθηκα.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=BE0uo0zCOTU[/youtube]

[kwfwq]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=XzZj_I2b4Sk[/youtube]

[lemon-tree]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=CFhEYHKTyvA[/youtube]
Λίνα, Λίνα, μην λυπάσαι
Λίνα, Λίνα, μη φοβάσαι
Λίνα, Λίνα πως κοιμάσαι
Μόνη σου, πανάθεμά σε;

Φεύγει κι έρχεται ο καλός σου
Πως να βρεις τον εαυτό σου
Δεν αξίζει τόσο όσο
Η ζωή κι ο θάνατός σου.

Πες μου ένα ψέμα
Ν’ αποκοιμηθώ
Μοναχά για σένα
Κάνω το χαζό.

Λίνα, Λίνα, καρδερίνα
Θα σε δω τον άλλο μήνα
Μ’ έχεις κλείσει στην κουζίνα
Κι έγινες και μπαλαρίνα.

Λίνα, Λίνα, ζούμε χώρια
Δούλεψα και στα βαπόρια
Λίνα, Λίνα, τέτοια ζόρια
Να ‘χαν τ’ άλλα σου τ’ αγόρια;

Πια δεν έχω χρόνο
Να σου εξηγώ
Δύσκολα τελειώνω
Μ’ ότι αγαπώ.

Λίνα, Λίνα, σαν σε είδα
Ένιωσα σαν ναυαρχίδα
Κι έσκασες σαν καταιγίδα
Στην χλωρίδα και πανίδα.

Τώρα λες πως σου ανήκα
Μα δεν πλήρωνα το ΙΚΑ
Θα ‘ταν μεγαλομανία
Αν με γράφαν στα ταμεία.

Πες μου ένα ψέμα
Ν’ αποκοιμηθώ
Μοναχά για σένα
Κάνω τον χαζό.

Λίνα, Λίνα, κι αν σε χάνω
Δεν θα σε ξαναπικράνω
Σαν το σκύλο με τη γάτα
Η αγάπη μας στη στράτα.

Λίνα, Λίνα, παίρνω φόρα
Κι όλα τ’ άπλυτα στη φόρα
Έχεις ομορφιά φιδίσια
Τι γυρεύεις στα Πατήσια;



[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=IgiCi-7EiTc[/youtube]

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Ερμηνευει Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ το λέω φονικό
μην πάει ο νους σου στο κακό
με το μπαμπάκι θα σφαχτούμε

Με λίγα λόγια, ένα νεύμα
με ένα βλέμμα ή χωρίς,
είναι αργά κι ίσως νωρίς
να τρέξει μεταξύ μας αίμα

Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα 'ναι θαύμα αν σωθούμε

Δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε,
εγώ το λέω ποινικό
κακούργημα κανονικό
και ισόβια θα δικαστούμε

Για πράξεις και για παραλήψεις, ιδιαζόντως ειδεχθείς
αλλά εσύ μην φοβηθείς
και αρχίσεις τις αποκαλύψεις

Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα 'ναι θαύμα αν σωθούμε

Ούτε και 'γώ θα ομολογήσω
ότι σ' αγάπησα πολύ
και πως με καίει το φιλί
που δεν μπορώ να ξαναζήσω

Έλα λοιπόν να μοιραστούμε
της φυλακής μας το κελί
και αν αγαπιόμαστε πολύ
μπορεί και να αθωωθούμε

Δεν είναι αγάπη, δεν είναι αγάπη αυτό που ζούμε
είναι σου λέω πανικός,
ένας μικρός Τιτανικός
και θα 'ναι θαύμα αν σωθούμε


[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=AUHuzaR_6AE[/youtube]


[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=BEOk9O2Qbxk[/youtube]
Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς


Γεννιέσαι την έχεις μητέρα
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα
εκείνη σε βάζει στην κούνια
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πώς κάνει η πάπια
και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα
στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια
και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολείο
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται
μικρή με τα ροζ κοκαλάκια
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι
της σπας με νεράντζια τα τζάμια
κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα
το στήθος της θέλει να σπάσει
κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους
που δίνει φιλιά μες στα δόντια
κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι
σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο
αυτή η μυρωδιά από γαζία
αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει
να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε
κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει
γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο
και πάλι δε βρίσκω εκείνο που 'θελα
πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται
χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι
αρχίζω τον πρώτο μου στίχο
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι

[msl]

Το μέτρημα - Νατάσσα Μποφίλιου
στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Τους ανθρώπους της ζωής μου
κάθισα να τους μετρήσω
τους παρόντες, τους απόντες
κάνα δυό περαστικούς

Όσους ήρθαν για να μείνουν
όσους έφυγαν πριν γίνουν
τους κοινόχρηστους,τους ξένους
τους πολύ προσωπικούς

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα 'θελα να τους κρατήσω
τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.

Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι
τους "εκείνους", τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς

Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
φιλίες κι αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί,φοβισμένοι.
Δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι.
Χαρούμενοι, άσχετοι,συνεπιβάτες
μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες.
Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη.
Αγάπες που έμοιαζαν να 'χουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία.
Φτωχοί συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα
οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα
όσοι ζουν με το αίσθημα
Φοβάμαι πως χάνω το μέτρημα

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=u-8DsEozq2k[/youtube]
_____________________________________________________________________________________

Ο λύκος - Νατάσσα Μποφίλιου
στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Κάθε παιχνίδι έχει μια νίκη και μια ήττα
κι από παιδί το ξέρω, πριν την αλφαβήτα
όμως απόψε ούτε νίκη, ούτε ήττα.

Από μωρό κοιμάμαι με το φως σβησμένο
απ' το σκοτάδι ξέρω τί να περιμένω.
Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο.

Κι όσο τη γη αυτή γυρίζει μ'ένα σώμα
δεν έχει κλείσει τις παρτίδες του ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά του θα χτυπάει
θα τον κρατάει αυτή η ζωή κι ας μην του πάει.

Περνούν οι άνθρωποι νερό - σιγά το νέο
έχω γνωρίσει ένα ποσοστό γενναίο
μέσα στη θλίψη έχω μάθει να αναπνέω.

Και κάθε τόσο που γεμίζει το φεγγάρι
βγάζω το λύκο πριν τον πάρουνε χαμπάρι
από τη νύχτα τους εκδίκηση να πάρει.

Κι όσο τη γη αυτή γυρίζω μ' ένα σώμα
δεν έχω κλείσει τις παρτίδες μου ακόμα.
Κι όσο στο στήθος η καρδιά μου θα χτυπάει
θα με κρατάει αυτή η ζωή κι ας μη μου πάει.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=AOw7-_mqgNk[/youtube]

[kwfwq]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=TGZk6Wu1wEU[/youtube]

[Hengeo]

Χρόνια πολλά στις κοπέλες του forum

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ESPBy0lNw6Y[/youtube]

[kwfwq]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=_JEsDiCfsqk[/youtube]

"Κρίμας το κορίτσι" λένε
το κεφάλι τους κουνάν
Τάχατες για μένα κλαίνε
δε μ'απαρατάν!

Μες στα σύννεφα βολτάρω
σαν την όμορφη αστραπή
κι ό,τι δώσω κι ό,τι πάρω
γίνεται βροχή.

Βρε παιδιά προσέξετέ με
κόβω κι απ'τις δυο μεριές
το πρωί που δε μιλιέμαι
βρίζω Παναγιές

και το βράδυ όπου κυλιέμαι
στα γρασίδια καθενού
λες και κονταροχτυπιέμαι
ντρούγκου-ντρούγκου-ντρου

Τη χαρά δε τη γνωρίζω
και τη λύπη την πατώ
σαν τον άγγελο γυρίζω
πάνω από τον γκρεμό

[fakiris]

Σε μια σύγχρονη version...

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=H38uXCgH9zw[/youtube]

[kwfwq]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ecbWxcBrwMQ[/youtube]

[msl]

Φίλα με ακόμα

Στίχοι: Πάνος Μουζουράκης
Μουσική: Πάνος Μουζουράκης
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Μουζουράκης & Κωστής Μαραβέγιας ( Ντουέτο )

Μια τεράστια του χρόνου σπατάλη, κάτι το αδύνατο
Να εφεύρεις το όνειρο, μια ζωή σε μια μέρα
Μια σκηνή πέρα από την σελήνη
Ένας όμορφος κόσμος, που απέχει ένα βήμα
Μην ανάβεις το φως, τράβα απλά την κουρτίνα
Πεταλούδες γυρνούν στην Αθήνα
Πάρκα στο κέντρο, καλοκαίρι μυρίζει
Μια μητέρα, μια ερωμένη, μία κόρη περιμένει
Αλλάζουν όλα, αλλάζω κι εγώ
Ένας μαγνήτης στο ψυγείο, ένα σημείωμα, ένα αστείο
Ένα σπίτι, ένα φιλί, ένα αντίο

Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Όλα τα άλλα ηχούν μακρινά
Ένα αστέρι που σκάει στου ουρανού την καρδιά

Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου, να κυνηγάω μαζί σου
Τα κύματα όλα της μοίρας

Ένα κορίτσι χορεύει στον ουρανό, στο δωμάτιο
Το δρόμο, την δουλειά, το σχολείο
Μια ψυχή και άλλη μία, και μια συνομιλία
Μόνο μάτια, και λέξη καμία
Ένα τέλειο λάθος, μια καινούργια αρχή
Ένα δάκρυ που δεν μπορεί να κρυφτεί
Μια ανάσα βαθιά, για να μην τρελαθώ
Μια ιστορία αγάπης, τι πιο απλό
Και Θεός, και αμαρτία, για μια ευκαιρία
Για όσους δεν βρήκαν το χρόνο να ψάξουν
Είμαι μέσα σου η λύση, που θα τιμωρήσει
Σε όσους δεν έχουν φτερά να πετάξουν

Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Όλα τα άλλα ηχούν μακρινά
Ένα αστέρι που σκάει στου ουρανού την καρδιά

Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Θέλω να ‘μαι μαζί σου, να γεράσω μαζί σου
Το φεγγάρι να έχουμε στρώμα

Και τυχαίο και γραφτό, το μεγάλο μωρό
Που παίζει με τόξο και βέλη
Που χτυπάει και φεύγει, όλα τα ανατρέπει
Μα ο χάρτης τον δρόμο σου δείχνει
Του κρυμμένου θησαυρού, το ταξίδι τελειώνει
Εκεί που είναι αδύνατον να ‘μαστε όλοι
Σε κοιτάζω στα μάτια, σαν καθρέφτες γυαλίζουν
Το πιο ωραίο εαυτό μας αντικατοπτρίζουν

Φίλα με ακόμα
Φίλα με ακόμα
Όλα τα άλλα ηχούν μακρινά
Ένα αστέρι που σκάει στου ουρανού την καρδιά
Φίλα με ακόμα

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=1V7nBBWAsuY[/youtube]

[Hengeo]

Μερικές φορές η ζωή μας θυμίζει με τους πιο περίεργους τρόπους..

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Vt7Wvrxp0XI[/youtube]