Ναι βρε άνθρωπε μου το καταλαβαίνω, απλά εδώ αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να κάνει διάλογο μαζί σου.
Μου μοιάζει πιο πολύ για πεδίο πολιτικών μηχανικών η έρευνα σου.
Να σου πούμε μπράβο εμείς; Που δεν καταλαβαίνουμε;
Αν συνεργάζεσαι με επιστήμονες, παράγεις έργο και το δημοσιεύεις τότε λογικά θα μπορούν να το κρίνουν πολύ πιο αρμόδιοι από εμάς. Να γίνεται γνωστό το έργο σου, να παίρνεις feedback να γίνεσαι καλύτερος κλπ
Νομίζω πως εδώ χάνεις τον χρόνο σου.
Φιλικά.
Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Συντονιστής: snodrion
-
nikolas_asteri
- Δημοσιεύσεις: 309
- Εγγραφή: Τετ Νοέμ 15, 2006 1:03 am
- Real Name: nikolas?
- Τοποθεσία: Kameni gi tis meta-ptyxiw xwras
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
α)Συχνότητα ονομάζουμε τον αριθμό των επαναλήψεων ενός γεγονότος στη μονάδα του χρόνου. Η συχνότητα χαρακτηρίζει οποιοδήποτε φυσικό μέγεθος μεταβάλλεται περιοδικά, δηλαδή επαναλαμβάνει τις ίδιες τιμές σε τακτά χρονικά διαστήματα.
β)Ιδιοσυχνότητα
Συντονισμός στην κυματική καλείται το φαινόμενο της εξαναγκασμένης ταλάντωσης κατά το οποίο η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Κάθε ταλαντωτής μπορεί να ταλαντώνεται σε μία ή περισσότερες συχνότητες. Όταν το σύστημα διεγείρεται στιγμιαία, τότε αρχίζει η ταλάντωση η οποία συμβαίνει με συχνότητα που ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητά του. Όταν η ταλάντωση είναι εξαναγκασμένη, η συχνότητα της είναι η συχνότητα του διεγέρτη. Όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή έχουμε συντονισμό.
Κατά το συντονισμό το σύστημα έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος και τη μέγιστη δυνατή ενέργεια. Αν δεν υπάρχουν αποσβεστικές δυνάμεις, τότε το πλάτος της ταλάντωσης γίνεται θεωρητικά άπειρο. Έτσι, η ταλάντωση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε να καταστραφεί ο ταλαντωτής. Αν η προσφορά ενέργειας είναι μεγαλύτερη, τότε υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του ταλαντωτή.
γ) Η ροπή αδράνειας (ή γωνιακή μάζα) είναι μέγεθος της μηχανικής και εκφράζει την κατανομή των υλικών σημείων ενός σώματος ως προς έναν άξονα περιστροφής. Συμβολίζεται με Ι και έχει διαστάσεις μάζας επί μήκος στο τετράγωνο (σε μονάδες διεθνούς συστήματος kg·m2). Υπολογίζεται ως άθροισμα γινομένων στοιχειωδών μαζών επί το τετράγωνο της αποστασής τους από έναν άξονα.
Η ροπή αδράνειας έχει στην περιστροφική κίνηση την σημασία που έχει η μάζα στην γραμμική. Συγκεκριμένα, η φυσική σημασία της ροπής αδράνειας σχετίζεται με την ικανότητα που έχουν τα σώματα να αντιστέκονται σε μεταβολές της περιστροφικής τους κατάστασης. Όσο μεγαλύτερη ροπή αδράνειας έχει ένα σώμα, τόσο δυσκολότερα περιστρέφεται.
Ας σημειωθεί επίσης ότι η ροπή αδράνειας ορίζεται πάντοτε ως προς κάποιον άξονα περιστροφής.
δ) Γωνιακή επιτάχυνση ονομάζουμε τον ρυθμό μεταβολής της γωνιακής ταχύτητας ενός σώματος.
Απάντηση
Όλα αυτά που ανάφερα πάρα πάνω, για να ισχύσουν χρειάζεται μία βασική αρχή, ( την ελευθερία κινήσεων των σωμάτων τουλάχιστον προς μίαν κατεύθυνση. )
Παράδειγμα
Αν έχουμε μία ράβδο πακτωμένη στο ένα άκρο της, αυτή μπορεί να συντονιστεί όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Αν όμως στο ένα ελεύθερο άκρο της ράβδου εφαρμόσουμε μία δύναμη απόσβεσης το φαινόμενο της ταλάντωσης δεν σταματά, αλλά δεν πολλαπλασιάζεται.
Αν είσαι σε ένα καράβι, θα έχεις προσέξει τα τραπέζια που έχουν ένα πόδι, να τρέμουν.
Μόλις όμως ακουμπήσεις το δάκτυλό σου επάνω στο τραπέζι, σταματάει αμέσως η μεγάλη ταλάντωση.
Συμπέρασμα
Αν εφαρμόσουμε μία δύναμη αντίθετη στο εξωτερικό μέρος ενός άξονα, αυτός φρενάρει.
Δηλαδή σταματήσαμε την γωνιακή επιτάχυνση, και γενικά αν η δύναμη είναι μεγάλη, σταματάμε και την κινητική ενέργεια της ροπής.π.χ τα φρένα.
Το ίδιο συμβαίνει και με το τραπέζι και το δάκτυλο.
Το ίδιο συμβαίνει και με την πάκτωση εδάφους δώματος που εφαρμόζει η μέθοδος της ευρεσιτεχνίας μου.
Δηλαδή πάνε περίπατο οι υπολογισμοί που κάνετε για την ιδιοσυχνότητα, και την ροπή αδράνειας.
Αυτό συμβαίνει διότι εφαρμόζεται περιοδική απόσβεση, σε κάθε κύκλο ή περίοδο φόρτισης, έως και φρενάρισμα της κίνησης.
Εξισώσεις ισορροπίας του κάθε υποστυλώματος ξεχωριστά, υπολογίζοντας και την πλάγια δύναμη αδράνειας των πλακών που εφαρμόζουν αυτές στα υποστυλώματα, είναι η λύση.
Αυτήν την πάκτωση που εκτελούν τα φρένα στο πλατό, αυτήν την πάκτωση σας δείνω εγώ στο δώμα.
Δηλαδή εφαρμόζω μέσο της ευρεσιτεχνίας μου, εξισώσεις ισορροπίας προς στις ροπές και εξισώσεις απόσβεσης στην φυσική ταλάντωση του φέροντα ώστε η ταλάντωση να μην πολλαπλασιάζετε και να προκαλεί το φαινόμενο της ιδιοσυχνότητας διεγέρτη και ταλαντωτή.
που σε φυσικές συνθήκες μεγαλώνει σταδιακά το πλάτος ταλάντωσης μέχρι συνθήκης καταρρεύσεως, του φέροντα.
Αυτά τα λέω επικαλούμενους νόμους της κινηματικής
Αυτά που είπα πάρα πάνω, καταρρίπτουν ( ως λανθασμένους ) όλους τους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο.
Διότι η ροπή και η ιδιοσυχνότητα είναι οι κύριες αιτίες αστοχίας των κατασκευών.
Και εγώ τους βρήκα την μέθοδο που λύνει αυτά τα δύο προβλήματα. ....και πολλά άλλα ...
Η δύναμη αυτή που εφαρμόζω στο δώμα, πρέπει να προέρχεται από εξωτερικό παράγοντα.
Εγώ, αυτήν την δύναμη, την άρπαξα από το έδαφος, και με την βοήθεια του τένοντα, την μετέφερα στο δώμα.
Την ισχυρή προένταση την εφαρμόζω μεταξύ της επιφανείας του εδάφους, ( στο ύψος της θεμελίωσης ) και τα βάθη της γεώτρησης, πριν την κατασκευή της οικοδομής, για να πετύχω πρώτα την ισχυρή πάκτωση στα πρανή της γεώτρησης.
Μετά σταδιακά ( με την βοήθεια περικοχλίου ) κατά την κατασκευή της οικοδομής, επεκτείνουμε τον τένοντα μέχρι την οροφή, όπου εκεί ή απλά τον πακτώνουμε στο δώμα, ή άμα θέλουμε του εφαρμόζουμε μικρή ( δεύτερη ) προένταση.
Αυτή η μέθοδος εφαρμόζετε πρώτη φορά.
β)Ιδιοσυχνότητα
Συντονισμός στην κυματική καλείται το φαινόμενο της εξαναγκασμένης ταλάντωσης κατά το οποίο η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Κάθε ταλαντωτής μπορεί να ταλαντώνεται σε μία ή περισσότερες συχνότητες. Όταν το σύστημα διεγείρεται στιγμιαία, τότε αρχίζει η ταλάντωση η οποία συμβαίνει με συχνότητα που ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητά του. Όταν η ταλάντωση είναι εξαναγκασμένη, η συχνότητα της είναι η συχνότητα του διεγέρτη. Όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή έχουμε συντονισμό.
Κατά το συντονισμό το σύστημα έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος και τη μέγιστη δυνατή ενέργεια. Αν δεν υπάρχουν αποσβεστικές δυνάμεις, τότε το πλάτος της ταλάντωσης γίνεται θεωρητικά άπειρο. Έτσι, η ταλάντωση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε να καταστραφεί ο ταλαντωτής. Αν η προσφορά ενέργειας είναι μεγαλύτερη, τότε υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του ταλαντωτή.
γ) Η ροπή αδράνειας (ή γωνιακή μάζα) είναι μέγεθος της μηχανικής και εκφράζει την κατανομή των υλικών σημείων ενός σώματος ως προς έναν άξονα περιστροφής. Συμβολίζεται με Ι και έχει διαστάσεις μάζας επί μήκος στο τετράγωνο (σε μονάδες διεθνούς συστήματος kg·m2). Υπολογίζεται ως άθροισμα γινομένων στοιχειωδών μαζών επί το τετράγωνο της αποστασής τους από έναν άξονα.
Η ροπή αδράνειας έχει στην περιστροφική κίνηση την σημασία που έχει η μάζα στην γραμμική. Συγκεκριμένα, η φυσική σημασία της ροπής αδράνειας σχετίζεται με την ικανότητα που έχουν τα σώματα να αντιστέκονται σε μεταβολές της περιστροφικής τους κατάστασης. Όσο μεγαλύτερη ροπή αδράνειας έχει ένα σώμα, τόσο δυσκολότερα περιστρέφεται.
Ας σημειωθεί επίσης ότι η ροπή αδράνειας ορίζεται πάντοτε ως προς κάποιον άξονα περιστροφής.
δ) Γωνιακή επιτάχυνση ονομάζουμε τον ρυθμό μεταβολής της γωνιακής ταχύτητας ενός σώματος.
Απάντηση
Όλα αυτά που ανάφερα πάρα πάνω, για να ισχύσουν χρειάζεται μία βασική αρχή, ( την ελευθερία κινήσεων των σωμάτων τουλάχιστον προς μίαν κατεύθυνση. )
Παράδειγμα
Αν έχουμε μία ράβδο πακτωμένη στο ένα άκρο της, αυτή μπορεί να συντονιστεί όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Αν όμως στο ένα ελεύθερο άκρο της ράβδου εφαρμόσουμε μία δύναμη απόσβεσης το φαινόμενο της ταλάντωσης δεν σταματά, αλλά δεν πολλαπλασιάζεται.
Αν είσαι σε ένα καράβι, θα έχεις προσέξει τα τραπέζια που έχουν ένα πόδι, να τρέμουν.
Μόλις όμως ακουμπήσεις το δάκτυλό σου επάνω στο τραπέζι, σταματάει αμέσως η μεγάλη ταλάντωση.
Συμπέρασμα
Αν εφαρμόσουμε μία δύναμη αντίθετη στο εξωτερικό μέρος ενός άξονα, αυτός φρενάρει.
Δηλαδή σταματήσαμε την γωνιακή επιτάχυνση, και γενικά αν η δύναμη είναι μεγάλη, σταματάμε και την κινητική ενέργεια της ροπής.π.χ τα φρένα.
Το ίδιο συμβαίνει και με το τραπέζι και το δάκτυλο.
Το ίδιο συμβαίνει και με την πάκτωση εδάφους δώματος που εφαρμόζει η μέθοδος της ευρεσιτεχνίας μου.
Δηλαδή πάνε περίπατο οι υπολογισμοί που κάνετε για την ιδιοσυχνότητα, και την ροπή αδράνειας.
Αυτό συμβαίνει διότι εφαρμόζεται περιοδική απόσβεση, σε κάθε κύκλο ή περίοδο φόρτισης, έως και φρενάρισμα της κίνησης.
Εξισώσεις ισορροπίας του κάθε υποστυλώματος ξεχωριστά, υπολογίζοντας και την πλάγια δύναμη αδράνειας των πλακών που εφαρμόζουν αυτές στα υποστυλώματα, είναι η λύση.
Αυτήν την πάκτωση που εκτελούν τα φρένα στο πλατό, αυτήν την πάκτωση σας δείνω εγώ στο δώμα.
Δηλαδή εφαρμόζω μέσο της ευρεσιτεχνίας μου, εξισώσεις ισορροπίας προς στις ροπές και εξισώσεις απόσβεσης στην φυσική ταλάντωση του φέροντα ώστε η ταλάντωση να μην πολλαπλασιάζετε και να προκαλεί το φαινόμενο της ιδιοσυχνότητας διεγέρτη και ταλαντωτή.
που σε φυσικές συνθήκες μεγαλώνει σταδιακά το πλάτος ταλάντωσης μέχρι συνθήκης καταρρεύσεως, του φέροντα.
Αυτά τα λέω επικαλούμενους νόμους της κινηματικής
Αυτά που είπα πάρα πάνω, καταρρίπτουν ( ως λανθασμένους ) όλους τους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο.
Διότι η ροπή και η ιδιοσυχνότητα είναι οι κύριες αιτίες αστοχίας των κατασκευών.
Και εγώ τους βρήκα την μέθοδο που λύνει αυτά τα δύο προβλήματα. ....και πολλά άλλα ...
Η δύναμη αυτή που εφαρμόζω στο δώμα, πρέπει να προέρχεται από εξωτερικό παράγοντα.
Εγώ, αυτήν την δύναμη, την άρπαξα από το έδαφος, και με την βοήθεια του τένοντα, την μετέφερα στο δώμα.
Την ισχυρή προένταση την εφαρμόζω μεταξύ της επιφανείας του εδάφους, ( στο ύψος της θεμελίωσης ) και τα βάθη της γεώτρησης, πριν την κατασκευή της οικοδομής, για να πετύχω πρώτα την ισχυρή πάκτωση στα πρανή της γεώτρησης.
Μετά σταδιακά ( με την βοήθεια περικοχλίου ) κατά την κατασκευή της οικοδομής, επεκτείνουμε τον τένοντα μέχρι την οροφή, όπου εκεί ή απλά τον πακτώνουμε στο δώμα, ή άμα θέλουμε του εφαρμόζουμε μικρή ( δεύτερη ) προένταση.
Αυτή η μέθοδος εφαρμόζετε πρώτη φορά.
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις των 44 cm.... οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις των 44 cm
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν=138,16cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής των 22cm, δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*138,16/0,50=1105,28cm/sec2=1105,28/981= 1,13g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,06g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα είναι οριζοντίως 1,13g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,06g
Πείραμα με επιτάχυνση 8 g!
Η πραγματική φυσική επιτάχυνση του σεισμού είναι αυτή που ανέφερα πάρα πάνω.
Επειδή όμως το μοντέλο είναι υπό κλίμακα 1 προς 7,14, για να δούμε την πραγματική ένταση που θα είχε ο σεισμός αν το μοντέλο ήταν σε πραγματική κλίμακα, πρέπει να πολλαπλασιαστεί η ακτίνα r x την κλίμακα 7,14 με την οποία κατασκευάστηκε το μοντέλο.
Συγκεκριμένα ...
Στο πείραμα το μοντέλο αυτό έκανε…
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις….οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm x την κλίμακα 7,14 στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν= 987 cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*987/0,50=7896cm/sec2=7896/981= 8g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,43g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα για φυσικού μεγέθους κατασκευή είναι οριζοντίως 8g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,43g
Η συμπεριφορά του μοντέλου ήταν χωρίς αστοχίες στο πείραμα, και άρα δεν ξέρουμε τις περαιτέρω αντοχές του.
Τα κτίρια στην Κεφαλονιά κατασκευάζονται με τον μεγαλύτερο συντελεστή σεισμικότητας στην Ελλάδα που είναι 0,36 g.
Αν και άντεξαν πολύ περισσότερο σε 0,50 - 0,60 g που έφθασε η επιτάχυνση σε αυτόν τον σεισμό.
Όπως και να έχει, το μοντέλο σχεδιασμού μου ξεπέρασε κατά πολύ την τιμή g που σήμερα σχεδιάζεται.
Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration
Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν=138,16cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής των 22cm, δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*138,16/0,50=1105,28cm/sec2=1105,28/981= 1,13g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,06g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα είναι οριζοντίως 1,13g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,06g
Πείραμα με επιτάχυνση 8 g!
Η πραγματική φυσική επιτάχυνση του σεισμού είναι αυτή που ανέφερα πάρα πάνω.
Επειδή όμως το μοντέλο είναι υπό κλίμακα 1 προς 7,14, για να δούμε την πραγματική ένταση που θα είχε ο σεισμός αν το μοντέλο ήταν σε πραγματική κλίμακα, πρέπει να πολλαπλασιαστεί η ακτίνα r x την κλίμακα 7,14 με την οποία κατασκευάστηκε το μοντέλο.
Συγκεκριμένα ...
Στο πείραμα το μοντέλο αυτό έκανε…
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις….οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm x την κλίμακα 7,14 στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν= 987 cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*987/0,50=7896cm/sec2=7896/981= 8g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,43g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα για φυσικού μεγέθους κατασκευή είναι οριζοντίως 8g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,43g
Η συμπεριφορά του μοντέλου ήταν χωρίς αστοχίες στο πείραμα, και άρα δεν ξέρουμε τις περαιτέρω αντοχές του.
Τα κτίρια στην Κεφαλονιά κατασκευάζονται με τον μεγαλύτερο συντελεστή σεισμικότητας στην Ελλάδα που είναι 0,36 g.
Αν και άντεξαν πολύ περισσότερο σε 0,50 - 0,60 g που έφθασε η επιτάχυνση σε αυτόν τον σεισμό.
Όπως και να έχει, το μοντέλο σχεδιασμού μου ξεπέρασε κατά πολύ την τιμή g που σήμερα σχεδιάζεται.
Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration
Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Με τους τύπους του καθηγητή, αλλά με τα σωστά δεδομένα κάνοντας της πράξεις έβγαλα τα εξής.
Συχνότητα ν σε Hertz 2
Πλάτος ταλάντωσης σε m=0,11
ω σε rad/sec 12,5663706144
ΜΑΧ Tαχύτητα m/sec 1,3823007676
ΜΑΧ Επιτάχυνση α σε m/sec^2 = 17,3705037459
Eπιτάχυνση σε g = 1,7706935521
Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επιτάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g αλλά μετριέται διαφορετικά από ότι το μέτρησα εγώ, και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω. ( οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα ) Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού.
Αυτό μου το είπε ο καθηγητής.
Αν έχουμε ένα έλκηθρο και το τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτό θα ολισθήσει πάνω στην άμμο χωρίς πρόβλημα.
Αν έχουμε μία κασέλα και την τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτή όσο την τραβάμε, τόσο θα χώνεται μέσα στην άμμο, μέχρι να ανατραπεί.
Αυτή η διαφορά αντίδρασης αυτών των δύο αντικειμένων, έγκειται στο σχήμα τους.
Το έλκηθρο λόγο του ότι είναι μπροστά στρογγυλό, υπερνικά τα εμπόδια και μπορεί να ολισθαίνει πάνω στην άμμο.
Η γωνία όμως της κασέλας χώνεται μέσα στην άμμο, και αυτή η αντίδραση της άμμου μετατρέπει την οριζόντια κίνηση της κασέλας σταδιακά σε αυξανόμενη ροπή αδράνειας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις οικοδομές στις οποίες μάλιστα έχουμε φροντίσει να κατασκευάσουμε αυτό το ανάχωμα μόνοι μας, το οποίο ανάχωμα είναι η βάση.
Το συμπέρασμα από τα προαναφερθέντα είναι ότι, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε γωνιακή ταχύτητα πάνω στο κτήριο, την λεγόμενη ροπή αδράνειας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ροπή αδράνειας του κτηρίου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αντίδραση του κτηρίου στην περιστροφή.
Βασικά το κτήριο στον σεισμό μετατρέπεται σε έναν κύλινδρο που περιστρέφεται γύρο από δύο σημεία, πότε από την μία, και πότε από την άλλη μεριά. ( γύρω από δύο κέντρα περιστροφής τα οποία βρίσκονται στην κάθε άκρη των εξωτερικών πλευρών του κτηρίου, κοντά στις βάσεις. )
Όμως το κτήριο δεν είναι κύλινδρος διότι δεν είναι ούτε συμπαγή, ούτε έχει κυλινδρικό σχήμα.
Βασικά αυτό που ονομάζουμε ταλάντωση, του φέροντα δεν είναι τίποτε άλλο από μία γωνιακή ταχύτητα ενός άξονα ( κολόνα ) ο οποίος σέρνει βαρίδια ( πλάκες δικοί )κατά το μήκος του, εναλλάξ.
Ακόμα ...περιστροφή σημαίνει άνοδος του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής.
Άνοδο του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής, σημαίνει ότι οι κολόνες που είναι από την μεριά της ανόδου, χάνουν την επαφή τους με το έδαφος.
Αφού χάνουν την επαφή τους με το έδαφος, αυτό σημαίνει αυτόματη απενεργοποίηση της αντίδρασης του εδάφους προς τις κολόνες η οποία είναι αναγκαία για την ισορροπία της οικοδομής.
Αφού τα φορτία της οικοδομής είναι στον αέρα, κατευθύνονται προς την Γη που τα έλκει από την μεριά που δεν ισορροπούν.
Αυτά τα φορτία, αν αδυνατούν να τα παραλάβουν οι κόμβοι των κολονών που ισορροπούν, με το έδαφος, τότε σπάνε.
Οι κόμβοι σε αυτή την φάση καταπονούνται από στρέψεις ( στροφές, ροπές )
Αν αυτές οι στρέψεις είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα κολόνας και δοκού, τότε η ενέργεια αποθηκεύεται και επανακυκλοφορεί προς την αντίθετη κατεύθυνση στο τέλος κάθε κύκλου.
Αν οι μετακινήσεις είναι μεγάλες και γρήγορες, μεγαλύτερες του ελαστικού φάσματος επέρχεται αστοχία.
Από αυτά που προανέφερα, καταλαβαίνουμε χωρίς πειράματα ότι η αστοχία στις κατασκευές συντελείτε από τον συνδυασμό δύο βασικών φορτίσεων πάνω στον κόμβο, οι οποίες δημιουργούν μία στροφή στον κόμβο
α) Την γωνιακή ροπή του κτηρίου προερχόμενη από την αδράνεια ( ροπή αδράνειας )
β) Τα στατικά του φορτία, τα οποία ενεργοποιεί η γωνιακή ροπή
Σήμερα σχεδιάζουν έτσι ώστε να αποθηκεύουν αυτές τις μετατοπίσεις φόρτισης μέσα στο ελαστικό φάσμα της κολόνας και της δοκού, και αν οι μετατοπίσεις περάσουν αυτό το ελαστικό φάσμα επέρχεται αστοχία η οποία περνά στην πλαστική περιοχή όπου δημιουργεί μετατοπίσεις μη αναστρέψιμες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πέσει η κατασκευή.
Οι μηχανικοί έχουν φροντίσει αυτή η αστοχία να γίνει στην δοκό, και όχι στο υποστύλωμα, το οποίον αν αστοχήσει πρώτο, θα υπάρξει κατάρρευση της κατασκευής.
Ακόμα τα πολλά πικνά τσέρκια, τόσο στα υποστυλώματα όσο και στις δοκούς, εκτός των άλλων, δημιουργούν κλωβούς, οι οποίοι δεν αφήνουν τα σπασμένα κομμάτια σκυροδέματος να βγουν από έξω από την περίσφιξη.
Αυτό προσδίδει πλαστιμότητα στα στοιχεία, και εκτόνωση των φορτίσεων.
Βασικά πέρα από το ελαστικό φάσμα, επέρχεται αστοχία έτσι σχεδιασμένη, ώστε να μην καταρρεύσει η οικοδομή.
Φυσικά αν οι αστοχίες είναι πολλές, και είναι και λοξής / μορφής, τότε η κατασκευή θέλει κατεδάφιση.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός σήμερα....
Θα συνεχίσω και να σας πω την δική μου μέθοδο.
Η μέθοδός μου για να αποδώσει τα μέγιστα κάνει ακριβώς τα αντίθετα από ότι κάνει ο σημερινός αντισεισμικός σχεδιασμός.
Δεν προσπαθεί να βελτιώσει την δική σας μέθοδο, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η επιστήμη προσπαθεί να σταματήσει την μέθοδό μου, και μέχρι τώρα το έχει κατορθώσει καλύτερα από ότι τα έχει καταφέρει με τον σεισμό.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
2) Εσείς θέλετε ο οπλισμός των κάθετων στοιχείων να συνεργάζεται με το σκυρόδεμα μέσο της συνάφειας, εγώ θέλω ο οπλισμός να είναι προτεταμένος, μεταξύ δώματος και εδάφους θεμελίωσης.
3) Εσείς θέλετε να ακουμπάτε την οικοδομή πάνω στο έδαφος ( νομίζοντας ότι την πακτώνεται κατ αυτόν τον τρόπο μέσα στην εκσκαφή της βάσης και των υπογείων, ενώ δεν συμβαίνει αυτό ) εγώ εφαρμόζω μία εξωτερική αντίδραση στο δώμα, προερχόμενη από το έδαφος.
Ουσιώδεις διαφορές, τις οποίες πρέπει να εξετάσουμε μία μία ξεχωριστά, αναδικνύωντας τα υπέρ και τα κατά.
Συνεχίζετε... Προς το παρόν...καλή Ανάσταση σε όλους και χρόνια πολλά και δημιουργικά.
Συχνότητα ν σε Hertz 2
Πλάτος ταλάντωσης σε m=0,11
ω σε rad/sec 12,5663706144
ΜΑΧ Tαχύτητα m/sec 1,3823007676
ΜΑΧ Επιτάχυνση α σε m/sec^2 = 17,3705037459
Eπιτάχυνση σε g = 1,7706935521
Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επιτάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g αλλά μετριέται διαφορετικά από ότι το μέτρησα εγώ, και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω. ( οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα ) Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού.
Αυτό μου το είπε ο καθηγητής.
Αν έχουμε ένα έλκηθρο και το τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτό θα ολισθήσει πάνω στην άμμο χωρίς πρόβλημα.
Αν έχουμε μία κασέλα και την τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτή όσο την τραβάμε, τόσο θα χώνεται μέσα στην άμμο, μέχρι να ανατραπεί.
Αυτή η διαφορά αντίδρασης αυτών των δύο αντικειμένων, έγκειται στο σχήμα τους.
Το έλκηθρο λόγο του ότι είναι μπροστά στρογγυλό, υπερνικά τα εμπόδια και μπορεί να ολισθαίνει πάνω στην άμμο.
Η γωνία όμως της κασέλας χώνεται μέσα στην άμμο, και αυτή η αντίδραση της άμμου μετατρέπει την οριζόντια κίνηση της κασέλας σταδιακά σε αυξανόμενη ροπή αδράνειας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις οικοδομές στις οποίες μάλιστα έχουμε φροντίσει να κατασκευάσουμε αυτό το ανάχωμα μόνοι μας, το οποίο ανάχωμα είναι η βάση.
Το συμπέρασμα από τα προαναφερθέντα είναι ότι, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε γωνιακή ταχύτητα πάνω στο κτήριο, την λεγόμενη ροπή αδράνειας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ροπή αδράνειας του κτηρίου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αντίδραση του κτηρίου στην περιστροφή.
Βασικά το κτήριο στον σεισμό μετατρέπεται σε έναν κύλινδρο που περιστρέφεται γύρο από δύο σημεία, πότε από την μία, και πότε από την άλλη μεριά. ( γύρω από δύο κέντρα περιστροφής τα οποία βρίσκονται στην κάθε άκρη των εξωτερικών πλευρών του κτηρίου, κοντά στις βάσεις. )
Όμως το κτήριο δεν είναι κύλινδρος διότι δεν είναι ούτε συμπαγή, ούτε έχει κυλινδρικό σχήμα.
Βασικά αυτό που ονομάζουμε ταλάντωση, του φέροντα δεν είναι τίποτε άλλο από μία γωνιακή ταχύτητα ενός άξονα ( κολόνα ) ο οποίος σέρνει βαρίδια ( πλάκες δικοί )κατά το μήκος του, εναλλάξ.
Ακόμα ...περιστροφή σημαίνει άνοδος του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής.
Άνοδο του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής, σημαίνει ότι οι κολόνες που είναι από την μεριά της ανόδου, χάνουν την επαφή τους με το έδαφος.
Αφού χάνουν την επαφή τους με το έδαφος, αυτό σημαίνει αυτόματη απενεργοποίηση της αντίδρασης του εδάφους προς τις κολόνες η οποία είναι αναγκαία για την ισορροπία της οικοδομής.
Αφού τα φορτία της οικοδομής είναι στον αέρα, κατευθύνονται προς την Γη που τα έλκει από την μεριά που δεν ισορροπούν.
Αυτά τα φορτία, αν αδυνατούν να τα παραλάβουν οι κόμβοι των κολονών που ισορροπούν, με το έδαφος, τότε σπάνε.
Οι κόμβοι σε αυτή την φάση καταπονούνται από στρέψεις ( στροφές, ροπές )
Αν αυτές οι στρέψεις είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα κολόνας και δοκού, τότε η ενέργεια αποθηκεύεται και επανακυκλοφορεί προς την αντίθετη κατεύθυνση στο τέλος κάθε κύκλου.
Αν οι μετακινήσεις είναι μεγάλες και γρήγορες, μεγαλύτερες του ελαστικού φάσματος επέρχεται αστοχία.
Από αυτά που προανέφερα, καταλαβαίνουμε χωρίς πειράματα ότι η αστοχία στις κατασκευές συντελείτε από τον συνδυασμό δύο βασικών φορτίσεων πάνω στον κόμβο, οι οποίες δημιουργούν μία στροφή στον κόμβο
α) Την γωνιακή ροπή του κτηρίου προερχόμενη από την αδράνεια ( ροπή αδράνειας )
β) Τα στατικά του φορτία, τα οποία ενεργοποιεί η γωνιακή ροπή
Σήμερα σχεδιάζουν έτσι ώστε να αποθηκεύουν αυτές τις μετατοπίσεις φόρτισης μέσα στο ελαστικό φάσμα της κολόνας και της δοκού, και αν οι μετατοπίσεις περάσουν αυτό το ελαστικό φάσμα επέρχεται αστοχία η οποία περνά στην πλαστική περιοχή όπου δημιουργεί μετατοπίσεις μη αναστρέψιμες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πέσει η κατασκευή.
Οι μηχανικοί έχουν φροντίσει αυτή η αστοχία να γίνει στην δοκό, και όχι στο υποστύλωμα, το οποίον αν αστοχήσει πρώτο, θα υπάρξει κατάρρευση της κατασκευής.
Ακόμα τα πολλά πικνά τσέρκια, τόσο στα υποστυλώματα όσο και στις δοκούς, εκτός των άλλων, δημιουργούν κλωβούς, οι οποίοι δεν αφήνουν τα σπασμένα κομμάτια σκυροδέματος να βγουν από έξω από την περίσφιξη.
Αυτό προσδίδει πλαστιμότητα στα στοιχεία, και εκτόνωση των φορτίσεων.
Βασικά πέρα από το ελαστικό φάσμα, επέρχεται αστοχία έτσι σχεδιασμένη, ώστε να μην καταρρεύσει η οικοδομή.
Φυσικά αν οι αστοχίες είναι πολλές, και είναι και λοξής / μορφής, τότε η κατασκευή θέλει κατεδάφιση.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός σήμερα....
Θα συνεχίσω και να σας πω την δική μου μέθοδο.
Η μέθοδός μου για να αποδώσει τα μέγιστα κάνει ακριβώς τα αντίθετα από ότι κάνει ο σημερινός αντισεισμικός σχεδιασμός.
Δεν προσπαθεί να βελτιώσει την δική σας μέθοδο, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η επιστήμη προσπαθεί να σταματήσει την μέθοδό μου, και μέχρι τώρα το έχει κατορθώσει καλύτερα από ότι τα έχει καταφέρει με τον σεισμό.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
2) Εσείς θέλετε ο οπλισμός των κάθετων στοιχείων να συνεργάζεται με το σκυρόδεμα μέσο της συνάφειας, εγώ θέλω ο οπλισμός να είναι προτεταμένος, μεταξύ δώματος και εδάφους θεμελίωσης.
3) Εσείς θέλετε να ακουμπάτε την οικοδομή πάνω στο έδαφος ( νομίζοντας ότι την πακτώνεται κατ αυτόν τον τρόπο μέσα στην εκσκαφή της βάσης και των υπογείων, ενώ δεν συμβαίνει αυτό ) εγώ εφαρμόζω μία εξωτερική αντίδραση στο δώμα, προερχόμενη από το έδαφος.
Ουσιώδεις διαφορές, τις οποίες πρέπει να εξετάσουμε μία μία ξεχωριστά, αναδικνύωντας τα υπέρ και τα κατά.
Συνεχίζετε... Προς το παρόν...καλή Ανάσταση σε όλους και χρόνια πολλά και δημιουργικά.
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης.
Ας εξετάσουμε την πρώτη θεμελιώδη διαφορά των δύο διαφορετικών μεθόδων.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
Φυσικά κανένας δεν θέλει την παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Η παραμόρφωση είναι αυτή που δημιουργεί αστοχίες και κατάρρευση της κατασκευής.
Λατρεύετε την παραμόρφωση διότι είναι από μόνος του ένας μηχανισμός απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας.
Αρκεί βέβαια η παραμόρφωση αυτή να είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα.
Ο συντονισμός είναι αυτός που σας χαλάει πολλές φορές τα σχέδια, διότι μετατρέπει την σεισμική απόσβεση της ταλάντωσης σε μεγάλα πλάτη ταλάντωσης, με αποτέλεσμα να έχουμε τα αντίθετα μη ελεγχόμενα αποτελέσματα.
Βέβαια υπάρχουν προγράμματα Η/Υ που υπολογίζουν την ιδιοσυχνότητα του διεγέρτη και του ταλαντωτή.
Δεν υπάρχει όμως πρόγραμμα το οποίο να υπολογίζει 100% τον συντονισμό.
Φυσικά οι σχεδιαζόμενες κατασκευές σας δεν πρέπει να εφάπτονται με άλλα γειτονικά κτήρια για να ισχύσουν τα πάρα πάνω. Ακόμα ... Ένα σημαντικό τμήμα των εξελίξεων για την αντισεισμική ενίσχυση των κατασκευών, αντιτίθεται με τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές ανάγκες, οι οποίες απαιτούν όσο το δυνατό ελεύθερες κατόψεις ( μη συμμετρική κατασκευή Ο/Σ ) και μείωση των φερόντων στοιχείων του κτιρίου.
Επίσης, οι αρχιτεκτονικές ανάγκες διαφοροποιούν καθ’ ύψος την επιφάνειας κάλυψης (κάτοψης) του κτιρίου.
Τα προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των παραπάνω αρχιτεκτονικών απαιτήσεων είναι είτε η δημιουργία
«μαλακού ορόφου», είτε οι ουσιαστικές αποκλίσεις από την επιθυμητή συμμετρική διάταξη των στοιχείων ακαμψίας, καθώς και την εντονότερη καταπόνηση της κατασκευής, λόγω συγκέντρωσης εντατικών μεγεθών, και στρεπτικών φαινομένων που παρατηρείται στις ασύμμετρες κατασκευές.
Δηλαδή ο σχεδιασμός του στατικού, δεν είναι συμβατός με τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.
Ακόμα τα δικά σας σχεδιαζόμενα άκαμπτα κατακόρυφα στοιχεία, καταπονούν με πολλές στρέψεις τον κόμβο.
Βασικά ο σχεδιασμός σας είτε σχεδιάζει ελαστικά, είτε σχεδιάζει άκαμπτες κατασκευές, πάντα δημιουργεί στρέψεις στους κόμβους.
Η λύση που προσφέρει η ευρεσιτεχνία μου είναι ότι ...με την πάκτωση του δώματος με το έδαφος, εκτρέπει την πλάγια φόρτιση του σεισμού, στην κατακόρυφη διατομή του άκαμπτου κατακόρυφου στοιχείου.
Αυτή η εκτροπή, είναι αυτό που σας έλειπε διότι, το κατακόρυφο τοιχίο αναλαμβάνει 100% την πλάγια φόρτιση του σεισμού, καταργώντας όλες τις στρέψεις στους κόμβους.
Υπάρχουν τεχνικές οι οποίες σχεδιαστικά μπορούν να δώσουν πιο άκαμπτες κατασκευές από αυτές που εσείς εφαρμόζετε σήμερα.
1) Τα γωνιακά τοιχία ( L) είναι πολύ πιο άκαμπτα από τα παραλληλόγραμμα, ( - ) και τοποθετούνται πάντα στις γωνίες του κτηρίου.
Για τα ενδιάμεσα περιφερειακά τοιχία, η ακαμψία τους εξασφαλίζετε όταν τα σχεδιάσουμε σε σχήμα ( Τ ), και για τα εσωτερικά τοιχία όταν τα σχεδιάζουμε σε σχήμα ( + ) σταυρού, ή σε σχήμα ( Π )
2) Η πάκτωση των άκρων αυτών των σχημάτων, και ακόμα καλύτερα η προένταση αυτών μεταξύ δώματος και εδάφους, προσδίδουν μεγαλύτερη ακαμψία. Ο πυκνός εγκάρσιος οπλισμός ( τσέρκια ) αυξάνει την συνάφεια και αντοχή του σκυροδέματος σε θλιπτικές τάσεις.
3) Η κατασκευή μιας μεγάλης ανεστραμμένης δοκού περιφερειακά του δώματος στην κατασκευή, εξασφαλίζει ισχυρότερους κόμβους με τα τοιχία, και όλη η κατασκευή γίνεται πιο άκαμπτη.
Μικρή σεισμική απόσβεση μέσα στο ελαστικό φάσμα των άκαμπτων κατακόρυφων τοιχίων μπορούμε να το πετύχουμε τοποθετώντας ελατήριο, ελαστικό, ή υδραυλικό σύστημα στο δώμα.
Στα πάρα κάτω δύο βίντεο φαίνεται πως κατόρθωσα να σχεδιάσω την τέλεια άκαμπτη κατασκευή. ( Σαν τσιμεντόλιθος )
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Αυτός ήταν από εμένα συνειδητός αντισεισμικός σχεδιασμός, ενός τελείως άκαμπτου φέροντα, και σας συνιστώ να τον εφαρμόζεται και εσείς, αν θέλετε πολύ μικρές παραμορφώσεις οι οποίες δεν θα επιτρέπουν αστοχίες.
Αυτά τα άκαμπτα σχήματα κάτοψις των κατακόρυφων τοιχίων που σας έδωσα, βοηθούν και τον αντισεισμικό σχεδιασμό για άκαμπτες κατασκευές, αλλά και τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.
https://www.youtube.com/watch?v=KR9G0DZjbRM
Φυσικά αν είχα σχεδιάσει έναν άκαμπτο φέροντα, ( τσιμεντόλιθο ) χωρίς την αναγκαία πάκτωση δώματος εδάφους, τότε, και τους κόμβους θα καταπονούσα περισσότερο λόγο μεγαλύτερων στατικών φορτίων, αλλά σε ψιλά κτήρια θα είχαμε και την ολική ανατροπή του φέροντα λόγο ακαμψίας.
Π.χ αυτό φαίνεται καθαρά στο πάρα κάτω βίντεο πείραμα, στο οποίο δεν υπάρχει η πάκτωση δώματος και εδάφους.
Ενώ η επιτάχυνση είναι πολύ μικρή, η ανατροπή είναι εμφανέστατη.
https://www.youtube.com/watch?v=Ux8TzWYvuQ0
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν μπορούσατε έως τώρα να σχεδιάσετε ψιλές άκαμπτες κατασκευές.
Η ακαμψία σε συνδυασμό με την πάκτωση του εδάφους με το δώμα, είναι αυτή που επιτρέπει στην κατασκευή να αντέχει τόση μεγάλη επιτάχυνση σε g χωρίς την παραμικρή αστοχία.
Αν έχετε απορίες, ή διαφωνείτε σε αυτά που λέω, ευχαρίστως να γίνει συζήτηση.
Συνεχίζετε..
Ας εξετάσουμε την πρώτη θεμελιώδη διαφορά των δύο διαφορετικών μεθόδων.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
Φυσικά κανένας δεν θέλει την παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Η παραμόρφωση είναι αυτή που δημιουργεί αστοχίες και κατάρρευση της κατασκευής.
Λατρεύετε την παραμόρφωση διότι είναι από μόνος του ένας μηχανισμός απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας.
Αρκεί βέβαια η παραμόρφωση αυτή να είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα.
Ο συντονισμός είναι αυτός που σας χαλάει πολλές φορές τα σχέδια, διότι μετατρέπει την σεισμική απόσβεση της ταλάντωσης σε μεγάλα πλάτη ταλάντωσης, με αποτέλεσμα να έχουμε τα αντίθετα μη ελεγχόμενα αποτελέσματα.
Βέβαια υπάρχουν προγράμματα Η/Υ που υπολογίζουν την ιδιοσυχνότητα του διεγέρτη και του ταλαντωτή.
Δεν υπάρχει όμως πρόγραμμα το οποίο να υπολογίζει 100% τον συντονισμό.
Φυσικά οι σχεδιαζόμενες κατασκευές σας δεν πρέπει να εφάπτονται με άλλα γειτονικά κτήρια για να ισχύσουν τα πάρα πάνω. Ακόμα ... Ένα σημαντικό τμήμα των εξελίξεων για την αντισεισμική ενίσχυση των κατασκευών, αντιτίθεται με τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές ανάγκες, οι οποίες απαιτούν όσο το δυνατό ελεύθερες κατόψεις ( μη συμμετρική κατασκευή Ο/Σ ) και μείωση των φερόντων στοιχείων του κτιρίου.
Επίσης, οι αρχιτεκτονικές ανάγκες διαφοροποιούν καθ’ ύψος την επιφάνειας κάλυψης (κάτοψης) του κτιρίου.
Τα προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των παραπάνω αρχιτεκτονικών απαιτήσεων είναι είτε η δημιουργία
«μαλακού ορόφου», είτε οι ουσιαστικές αποκλίσεις από την επιθυμητή συμμετρική διάταξη των στοιχείων ακαμψίας, καθώς και την εντονότερη καταπόνηση της κατασκευής, λόγω συγκέντρωσης εντατικών μεγεθών, και στρεπτικών φαινομένων που παρατηρείται στις ασύμμετρες κατασκευές.
Δηλαδή ο σχεδιασμός του στατικού, δεν είναι συμβατός με τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.
Ακόμα τα δικά σας σχεδιαζόμενα άκαμπτα κατακόρυφα στοιχεία, καταπονούν με πολλές στρέψεις τον κόμβο.
Βασικά ο σχεδιασμός σας είτε σχεδιάζει ελαστικά, είτε σχεδιάζει άκαμπτες κατασκευές, πάντα δημιουργεί στρέψεις στους κόμβους.
Η λύση που προσφέρει η ευρεσιτεχνία μου είναι ότι ...με την πάκτωση του δώματος με το έδαφος, εκτρέπει την πλάγια φόρτιση του σεισμού, στην κατακόρυφη διατομή του άκαμπτου κατακόρυφου στοιχείου.
Αυτή η εκτροπή, είναι αυτό που σας έλειπε διότι, το κατακόρυφο τοιχίο αναλαμβάνει 100% την πλάγια φόρτιση του σεισμού, καταργώντας όλες τις στρέψεις στους κόμβους.
Υπάρχουν τεχνικές οι οποίες σχεδιαστικά μπορούν να δώσουν πιο άκαμπτες κατασκευές από αυτές που εσείς εφαρμόζετε σήμερα.
1) Τα γωνιακά τοιχία ( L) είναι πολύ πιο άκαμπτα από τα παραλληλόγραμμα, ( - ) και τοποθετούνται πάντα στις γωνίες του κτηρίου.
Για τα ενδιάμεσα περιφερειακά τοιχία, η ακαμψία τους εξασφαλίζετε όταν τα σχεδιάσουμε σε σχήμα ( Τ ), και για τα εσωτερικά τοιχία όταν τα σχεδιάζουμε σε σχήμα ( + ) σταυρού, ή σε σχήμα ( Π )
2) Η πάκτωση των άκρων αυτών των σχημάτων, και ακόμα καλύτερα η προένταση αυτών μεταξύ δώματος και εδάφους, προσδίδουν μεγαλύτερη ακαμψία. Ο πυκνός εγκάρσιος οπλισμός ( τσέρκια ) αυξάνει την συνάφεια και αντοχή του σκυροδέματος σε θλιπτικές τάσεις.
3) Η κατασκευή μιας μεγάλης ανεστραμμένης δοκού περιφερειακά του δώματος στην κατασκευή, εξασφαλίζει ισχυρότερους κόμβους με τα τοιχία, και όλη η κατασκευή γίνεται πιο άκαμπτη.
Μικρή σεισμική απόσβεση μέσα στο ελαστικό φάσμα των άκαμπτων κατακόρυφων τοιχίων μπορούμε να το πετύχουμε τοποθετώντας ελατήριο, ελαστικό, ή υδραυλικό σύστημα στο δώμα.
Στα πάρα κάτω δύο βίντεο φαίνεται πως κατόρθωσα να σχεδιάσω την τέλεια άκαμπτη κατασκευή. ( Σαν τσιμεντόλιθος )
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Αυτός ήταν από εμένα συνειδητός αντισεισμικός σχεδιασμός, ενός τελείως άκαμπτου φέροντα, και σας συνιστώ να τον εφαρμόζεται και εσείς, αν θέλετε πολύ μικρές παραμορφώσεις οι οποίες δεν θα επιτρέπουν αστοχίες.
Αυτά τα άκαμπτα σχήματα κάτοψις των κατακόρυφων τοιχίων που σας έδωσα, βοηθούν και τον αντισεισμικό σχεδιασμό για άκαμπτες κατασκευές, αλλά και τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.
https://www.youtube.com/watch?v=KR9G0DZjbRM
Φυσικά αν είχα σχεδιάσει έναν άκαμπτο φέροντα, ( τσιμεντόλιθο ) χωρίς την αναγκαία πάκτωση δώματος εδάφους, τότε, και τους κόμβους θα καταπονούσα περισσότερο λόγο μεγαλύτερων στατικών φορτίων, αλλά σε ψιλά κτήρια θα είχαμε και την ολική ανατροπή του φέροντα λόγο ακαμψίας.
Π.χ αυτό φαίνεται καθαρά στο πάρα κάτω βίντεο πείραμα, στο οποίο δεν υπάρχει η πάκτωση δώματος και εδάφους.
Ενώ η επιτάχυνση είναι πολύ μικρή, η ανατροπή είναι εμφανέστατη.
https://www.youtube.com/watch?v=Ux8TzWYvuQ0
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν μπορούσατε έως τώρα να σχεδιάσετε ψιλές άκαμπτες κατασκευές.
Η ακαμψία σε συνδυασμό με την πάκτωση του εδάφους με το δώμα, είναι αυτή που επιτρέπει στην κατασκευή να αντέχει τόση μεγάλη επιτάχυνση σε g χωρίς την παραμικρή αστοχία.
Αν έχετε απορίες, ή διαφωνείτε σε αυτά που λέω, ευχαρίστως να γίνει συζήτηση.
Συνεχίζετε..
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Θα σας δώσω κάποια θεωρητικά στοιχεία για να κάνετε και να ελέγξετε μόνοι σας τους υπολογισμούς που έκανα.
Το μοντέλο μου εκτελεί μια απλή αρμονική ταλάντωση κατά τον άξονα χ πάνω στον οποίο πηγαινοέρχεται (αγνοούμε την κάθετη κίνηση που είναι μικρή).
Αυτή η παλινδρομική κίνηση δημιουργείται από την κυκλική κίνηση του άκρου του εμβόλου όπου είναι προσαρμοσμένος ο πύρος του ρουλεμάν.
Η ακτίνα αυτού του κύκλου είναι 0,11m και αυτό είναι το πλάτος ταλάντωσης Α. Έτσι κάνει το μοντέλο μου διαδρομή 2Α=0,22m, δηλ πάει από το
ένα ακραίο σημείο στο άλλο σε κάθε μισή στροφή του πύρου.
Μία πλήρης ταλάντωση όμως σημαίνει να κάνει ο πύρος μια πλήρη στροφή, να επανέλθει δηλ. το μοντέλο στην ακραία θέση από όπου ξεκίνησε.
Άρα, αν πούμε ότι ξεκίνησε από το τέρμα πρέπει να επανέλθει στο τέρμα. Κάνει επομένως συνολική διαδρομή 0,22 που πήγε και 0,22 που γύρισε =4Α=0,44 m.
Αν λοιπόν σταθούμε από την πλευρά του μηχανήματος και μετράμε διαδρομές, κάθε προσέγγιση προς το μηχάνημα είναι και μία πλήρης διαδρομή και άρα μία στροφή. Αυτές τις στροφές μετράμε, και τον αντίστοιχο χρόνο τους σε sec. Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους.
Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec
Σε μια πλήρη στροφή του πύρου, έχουμε μία φορά μέγιστη θετική ταχύτητα κατά την μία κατεύθυνση και μια φορά μέγιστη αρνητική κατά την άλλη.
Εμάς βέβαια μας ενδιαφέρουν οι απόλυτες τιμές τους που είναι ίδιες.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιτάχυνση, αλλά αυτή έχει μέγιστη απόλυτη τιμή όταν η ταχύτητα είναι μηδέν, δηλ. στα άκρα των διαδρομών.
Μέγιστη ταχύτητα και μέγιστη επιτάχυνση υπολογίζονται από την γωνιακή ταχύτητα ω που είναι: ω=2π/Τ.
Άρα: μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec, μέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω2*Α=0,11*ω2 m/sec2.
Αυτά τα μέγιστα μεγέθη πραγματοποιούνται στιγμιαία.
Αν θέλουμε να πάρουμε την μέση επιτάχυνση, είτε θετική είτε αρνητική, τότε σκεφτόμαστε ότι η ταχύτητα πήγε από το μηδέν στο μέγιστό της
σε χρόνο Τ/4. Άρα η μέση επιτάχυνση είναι κατά προσέγγιση: α=maxυ/(Τ/4)=4*maxυ/Τ=4*0,11.ω2/Τ σε m/sec2.
Αυτό βέβαια δε είναι ακριβές, διότι κατά την στιγμή Τ/4 η α είναι μεγαλύτερη (να μη σας μπλέκω με συνημίτονα και ημίτονα).
Και στις δύο όμως περιπτώσεις για να βρούμε την επιτάχυνση σε g, πρέπει να διαιρέσουμε τις επιταχύνσεις που είναι σε m/sec2 με την Γήινη επιτάχυνση μάζας που είναι 9,81 m/sec για να πούμε ότι έχουμε πετύχει επιτάχυνση τόσων g. Πιστεύω να ήμουν αναλυτικός.
Τι κάνουμε στην πράξη και τι άλλους παράγοντες λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ένα ζητούμενο.?
Αναλυτικά αποτελέσματα πειράματος.
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις στροφές.
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Δηλαδή 40 πλήρεις στροφές σε 20 sec
1) Οπότε Πλάτος ταλάντωσης Α= 0,11 m
2) Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους. Οπότε 40/20= 2 Hz
3) Ιδιοπερίοδος Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec Οπότε 1/2=0,5 sec
4) Γωνιακή ταχύτητα ω είναι: ω=2π/Τ. Οπότε 2Χ3,14/0,5= 12,56
5) Μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec Οπότε 12,56 χ 0,11= 1,3816 m/sec
6) Mέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω2*Α=0,11*ω2 m/sec2. Οπότε 12,56χ12,56χ0,11= 17,352896
7) Επιτάχυνση σε g 17,352896/9,81= 1,77 g
Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επιτάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g αλλά μετριέται διαφορετικά από ότι το μέτρησα εγώ, και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω. ( οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα και βγάζουν κάποιες κλίμακες ) Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού, πάνω σε μικρό μοντέλο κλίμακας 1 προς 7,14
Αυτό μου το είπε ο καθηγητής.
Ο Μεγαλύτερος σεισμός που έγινε ποτέ στον κόσμο, ήταν 2,99 g
Οι ισχυρότερες κατασκευές στην Ελλάδα κατασκευάζονται να αντέχουν 0,36 g
To Δικό μου μοντέλο δοκιμάστηκε σε 1,77 g και δεν έπαθε τίποτα, οπότε δεν ξέρουμε πότε αστοχεί.
Στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος που έγινε σεισμός έφθασε σε επιτάχυνση το 1 g
Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration
Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy
Και όμως οι επιστήμονες με έχουν στην απέξω.
Το μοντέλο μου εκτελεί μια απλή αρμονική ταλάντωση κατά τον άξονα χ πάνω στον οποίο πηγαινοέρχεται (αγνοούμε την κάθετη κίνηση που είναι μικρή).
Αυτή η παλινδρομική κίνηση δημιουργείται από την κυκλική κίνηση του άκρου του εμβόλου όπου είναι προσαρμοσμένος ο πύρος του ρουλεμάν.
Η ακτίνα αυτού του κύκλου είναι 0,11m και αυτό είναι το πλάτος ταλάντωσης Α. Έτσι κάνει το μοντέλο μου διαδρομή 2Α=0,22m, δηλ πάει από το
ένα ακραίο σημείο στο άλλο σε κάθε μισή στροφή του πύρου.
Μία πλήρης ταλάντωση όμως σημαίνει να κάνει ο πύρος μια πλήρη στροφή, να επανέλθει δηλ. το μοντέλο στην ακραία θέση από όπου ξεκίνησε.
Άρα, αν πούμε ότι ξεκίνησε από το τέρμα πρέπει να επανέλθει στο τέρμα. Κάνει επομένως συνολική διαδρομή 0,22 που πήγε και 0,22 που γύρισε =4Α=0,44 m.
Αν λοιπόν σταθούμε από την πλευρά του μηχανήματος και μετράμε διαδρομές, κάθε προσέγγιση προς το μηχάνημα είναι και μία πλήρης διαδρομή και άρα μία στροφή. Αυτές τις στροφές μετράμε, και τον αντίστοιχο χρόνο τους σε sec. Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους.
Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec
Σε μια πλήρη στροφή του πύρου, έχουμε μία φορά μέγιστη θετική ταχύτητα κατά την μία κατεύθυνση και μια φορά μέγιστη αρνητική κατά την άλλη.
Εμάς βέβαια μας ενδιαφέρουν οι απόλυτες τιμές τους που είναι ίδιες.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιτάχυνση, αλλά αυτή έχει μέγιστη απόλυτη τιμή όταν η ταχύτητα είναι μηδέν, δηλ. στα άκρα των διαδρομών.
Μέγιστη ταχύτητα και μέγιστη επιτάχυνση υπολογίζονται από την γωνιακή ταχύτητα ω που είναι: ω=2π/Τ.
Άρα: μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec, μέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω2*Α=0,11*ω2 m/sec2.
Αυτά τα μέγιστα μεγέθη πραγματοποιούνται στιγμιαία.
Αν θέλουμε να πάρουμε την μέση επιτάχυνση, είτε θετική είτε αρνητική, τότε σκεφτόμαστε ότι η ταχύτητα πήγε από το μηδέν στο μέγιστό της
σε χρόνο Τ/4. Άρα η μέση επιτάχυνση είναι κατά προσέγγιση: α=maxυ/(Τ/4)=4*maxυ/Τ=4*0,11.ω2/Τ σε m/sec2.
Αυτό βέβαια δε είναι ακριβές, διότι κατά την στιγμή Τ/4 η α είναι μεγαλύτερη (να μη σας μπλέκω με συνημίτονα και ημίτονα).
Και στις δύο όμως περιπτώσεις για να βρούμε την επιτάχυνση σε g, πρέπει να διαιρέσουμε τις επιταχύνσεις που είναι σε m/sec2 με την Γήινη επιτάχυνση μάζας που είναι 9,81 m/sec για να πούμε ότι έχουμε πετύχει επιτάχυνση τόσων g. Πιστεύω να ήμουν αναλυτικός.
Τι κάνουμε στην πράξη και τι άλλους παράγοντες λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ένα ζητούμενο.?
Αναλυτικά αποτελέσματα πειράματος.
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις στροφές.
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Δηλαδή 40 πλήρεις στροφές σε 20 sec
1) Οπότε Πλάτος ταλάντωσης Α= 0,11 m
2) Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους. Οπότε 40/20= 2 Hz
3) Ιδιοπερίοδος Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec Οπότε 1/2=0,5 sec
4) Γωνιακή ταχύτητα ω είναι: ω=2π/Τ. Οπότε 2Χ3,14/0,5= 12,56
5) Μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec Οπότε 12,56 χ 0,11= 1,3816 m/sec
6) Mέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω2*Α=0,11*ω2 m/sec2. Οπότε 12,56χ12,56χ0,11= 17,352896
7) Επιτάχυνση σε g 17,352896/9,81= 1,77 g
Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επιτάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g αλλά μετριέται διαφορετικά από ότι το μέτρησα εγώ, και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω. ( οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα και βγάζουν κάποιες κλίμακες ) Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού, πάνω σε μικρό μοντέλο κλίμακας 1 προς 7,14
Αυτό μου το είπε ο καθηγητής.
Ο Μεγαλύτερος σεισμός που έγινε ποτέ στον κόσμο, ήταν 2,99 g
Οι ισχυρότερες κατασκευές στην Ελλάδα κατασκευάζονται να αντέχουν 0,36 g
To Δικό μου μοντέλο δοκιμάστηκε σε 1,77 g και δεν έπαθε τίποτα, οπότε δεν ξέρουμε πότε αστοχεί.
Στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος που έγινε σεισμός έφθασε σε επιτάχυνση το 1 g
Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration
Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy
Και όμως οι επιστήμονες με έχουν στην απέξω.
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Αστεία...και όμως αληθινά...
Υπάρχουν νέα....
Υπήρξε συνάντηση με τον κύριο ομότιμο καθηγητή αντισεισμικής τεχνολογίας Παναγιώτη Καρύδη, και τον πρώην πρύτανη και σημερινό πολιτικό με τους ΑΝ.ΕΛ. Νίκο Μαρκάτο με θέμα την ευρεσιτεχνία.
Είναι θερμοί υποστηρικτές της μεθόδου, και είπαν ότι πρέπει να μπει στους κανονισμούς.
Θα υπάρξει σχετικό ρεπορτάζ από δημοσιογράφο τις επόμενες μέρες στην ιστοσελίδα Zougla.gr
Ανεγνώρισαν τα πειράματα που έκανα.
new experiments
1) With the seismic system. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
2)Without the seismic system first experiment
https://www.youtube.com/watch?v=ZsSJJhOfwq0
3) Without the seismic system second experiment
https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
4)damage Control https://www.youtube.com/watch?v=sZkCKY0EypM
Υπάρχουν νέα....
Υπήρξε συνάντηση με τον κύριο ομότιμο καθηγητή αντισεισμικής τεχνολογίας Παναγιώτη Καρύδη, και τον πρώην πρύτανη και σημερινό πολιτικό με τους ΑΝ.ΕΛ. Νίκο Μαρκάτο με θέμα την ευρεσιτεχνία.
Είναι θερμοί υποστηρικτές της μεθόδου, και είπαν ότι πρέπει να μπει στους κανονισμούς.
Θα υπάρξει σχετικό ρεπορτάζ από δημοσιογράφο τις επόμενες μέρες στην ιστοσελίδα Zougla.gr
Ανεγνώρισαν τα πειράματα που έκανα.
new experiments
1) With the seismic system. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
2)Without the seismic system first experiment
https://www.youtube.com/watch?v=ZsSJJhOfwq0
3) Without the seismic system second experiment
https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
4)damage Control https://www.youtube.com/watch?v=sZkCKY0EypM
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Δημοσίευση της Ευρεσιτεχνίας στο Ζούγκλα.gr.
Περιλαμβάνει τηλεφωνική συνέντευξη του κυρίου καθηγητή
Παναγιώτη Καρύδη, καθώς και δική μου συνέντευξη.
http://www.zougla.gr/greece/article/erg ... resitexnia
Περιλαμβάνει τηλεφωνική συνέντευξη του κυρίου καθηγητή
Παναγιώτη Καρύδη, καθώς και δική μου συνέντευξη.
http://www.zougla.gr/greece/article/erg ... resitexnia
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Πως μπορούμε να ελέξουμε τον συντονισμό, την διαφορά φάσης των πλακών και το μεγαλύτερο πλάτος ταλάντωσης του δώματος μιας δομής?
Θέλετε να μάθετε?
Όταν μιλάμε για σεισμική «ενέργεια» δεν είναι ένας δείκτης που υπολογίζεται αλλά ένας όρος που περιγράψει την συμπεριφορά του φέροντα η οποία μπορεί να αναλυθεί με μαθηματικές εξισώσεις ισορροπίας.
Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές .
Αν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.
Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή του φέροντα οργανισμού την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.
Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.
Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία.
Αν η καμπυλότητα είναι μεγάλη η περιστροφή των τμημάτων υποστυλωμάτων και δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35 % και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %) Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να « διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας " μέσω πλαστικής μετατόπισης, που σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν υπολειμματική ανελαστική συμπεριφορά η οποία δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί. (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται)
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας,
(συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχούν τα υποστυλώματα)
Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο θραύσης και είναι πολλές πάνω στην δομή, αυτή θα καταρρεύσει. Αυτή είναι η αντισεισμική μέθοδος σχεδιασμού σήμερα.
Βασικά από τα πάρα πάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι χρειαζόμαστε απελπισμένα μία μέθοδο και έναν μηχανισμό ο οποίος να έχει την δυνατότητα να επιτυγχάνει τον έλεγχο της ταλάντωσης όλου του φέροντα, ώστε να διατηρεί την καμπυλότητα των στοιχείων του εντός ελαστικού φάσματος, και από την άλλη να προσφέρει μεγάλη σεισμική απόσβεση. Με απλά λόγια χρειαζόμαστε έναν μηχανισμό που να λέει στον φέροντα....σε αφήνω να κουνηθείς λίγο, αλλά ως εδώ και μην παρέχει.
Αυτός ο μηχανισμός θα είναι πιο αποτελεσματικός αν προέρχεται από ένα παράγοντα ο οποίος θα αντλεί την δύναμή του από έξω και όχι από την ίδια την δομή.
Αυτός ο μηχανισμός είναι η ευρεσιτεχνία που σας λέω.
1) Παίρνει την δύναμη από έναν εξωτερικό παράγοντα που είναι το έδαφος θεμελίωσης. (με την πάκτωση της άγκυρας)
2) Με την βοήθεια του τένοντα που περνά ελεύθερος τα κάθετα στοιχεία ( ελεύθερος για να είναι ανεξάρτητος ) μεταφέρει την δύναμη αυτή πάνω από το δώμα.
3) Αφού έχουμε μία δύναμη πάνω από το δώμα, μεταξύ της οποίας αυτής δύναμης και του δώματος παρεμβάλλουμε ένα υδραυλικό σύστημα ή ένα ελατήριο, τότε έχουμε πετύχει το εξής.
α) Την αρχική παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος, ελαστικά λόγο του ελατηρίου. ( πετυχαίνοντας σεισμική απόσβεση )
β) Μετά την συμπίεση του ελατηρίου ένα ισχυρό στοπ στην περαιτέρω παραμόρφωση.
Αυτό το στόπ στην ταλάντωση είναι αυτό που παρεμποδίζει τον φέροντα να περάσει στην πλαστική περιοχή, και τον διατηρεί εντός του ελαστικού φάσματος.
Θέλετε να μάθετε?
Όταν μιλάμε για σεισμική «ενέργεια» δεν είναι ένας δείκτης που υπολογίζεται αλλά ένας όρος που περιγράψει την συμπεριφορά του φέροντα η οποία μπορεί να αναλυθεί με μαθηματικές εξισώσεις ισορροπίας.
Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές .
Αν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.
Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή του φέροντα οργανισμού την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.
Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.
Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία.
Αν η καμπυλότητα είναι μεγάλη η περιστροφή των τμημάτων υποστυλωμάτων και δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35 % και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %) Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να « διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας " μέσω πλαστικής μετατόπισης, που σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν υπολειμματική ανελαστική συμπεριφορά η οποία δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί. (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται)
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας,
(συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχούν τα υποστυλώματα)
Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο θραύσης και είναι πολλές πάνω στην δομή, αυτή θα καταρρεύσει. Αυτή είναι η αντισεισμική μέθοδος σχεδιασμού σήμερα.
Βασικά από τα πάρα πάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι χρειαζόμαστε απελπισμένα μία μέθοδο και έναν μηχανισμό ο οποίος να έχει την δυνατότητα να επιτυγχάνει τον έλεγχο της ταλάντωσης όλου του φέροντα, ώστε να διατηρεί την καμπυλότητα των στοιχείων του εντός ελαστικού φάσματος, και από την άλλη να προσφέρει μεγάλη σεισμική απόσβεση. Με απλά λόγια χρειαζόμαστε έναν μηχανισμό που να λέει στον φέροντα....σε αφήνω να κουνηθείς λίγο, αλλά ως εδώ και μην παρέχει.
Αυτός ο μηχανισμός θα είναι πιο αποτελεσματικός αν προέρχεται από ένα παράγοντα ο οποίος θα αντλεί την δύναμή του από έξω και όχι από την ίδια την δομή.
Αυτός ο μηχανισμός είναι η ευρεσιτεχνία που σας λέω.
1) Παίρνει την δύναμη από έναν εξωτερικό παράγοντα που είναι το έδαφος θεμελίωσης. (με την πάκτωση της άγκυρας)
2) Με την βοήθεια του τένοντα που περνά ελεύθερος τα κάθετα στοιχεία ( ελεύθερος για να είναι ανεξάρτητος ) μεταφέρει την δύναμη αυτή πάνω από το δώμα.
3) Αφού έχουμε μία δύναμη πάνω από το δώμα, μεταξύ της οποίας αυτής δύναμης και του δώματος παρεμβάλλουμε ένα υδραυλικό σύστημα ή ένα ελατήριο, τότε έχουμε πετύχει το εξής.
α) Την αρχική παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος, ελαστικά λόγο του ελατηρίου. ( πετυχαίνοντας σεισμική απόσβεση )
β) Μετά την συμπίεση του ελατηρίου ένα ισχυρό στοπ στην περαιτέρω παραμόρφωση.
Αυτό το στόπ στην ταλάντωση είναι αυτό που παρεμποδίζει τον φέροντα να περάσει στην πλαστική περιοχή, και τον διατηρεί εντός του ελαστικού φάσματος.
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ένας σκελετός μιας οικοδομής αποτελείτε από τα υποστυλώματα ( κάθετα στοιχεία ) και τις δοκούς και πλάκες ( οριζόντια στοιχεία )
Οι δοκοί τα υποστυλώματα και οι πλάκες ενώνονται στους κόμβους.
Όταν ο σκελετός είναι σε κατάσταση ηρεμίας, όλες οι φορτίσεις είναι κατακόρυφες.
Όταν γίνεται σεισμός δημιουργούνται πρόσθετες οριζόντιες φορτίσεις στον σκελετό.
Η συνισταμένες των οριζόντιων και κατακόρυφων φορτίσεων καταπονούν τους κόμβους, διότι αλλάζουν τις μοίρες των, δημιουργώντας πότε ανοικτές και πότε κλειστές γωνίες.
Οι κατακόρυφες στατικές φορτίσεις ισορροπούν με την αντίδραση του εδάφους.
Οι οριζόντιες φορτίσεις του σεισμού, λόγο ανασήκωσης που υφίστανται οι βάσεις των υποστυλωμάτων, και λόγο της ελαστικότητας που έχει ο κορμός τους, μετατοπίζουν τις καθ ύψος πλάκες με διαφορετικό πλάτος ταλάντωσης, και διαφορά φάσης.
Δηλαδή οι πάνω πλάκες μετατοπίζονται περισσότερο από τις κάτω.
Αυτές οι ιδιομορφές που παίρνει ο σκελετός είναι πάρα πολλές, τόσες όσες και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού οι οποίες παραμορφώνουν τον σκελετό, και αστοχεί.
Το ιδανικό θα ήταν αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε έναν σκελετό οικοδομής ο οποίος κατά την διάρκεια του σεισμού να μετατοπίζει όλες του τις πλάκες με το ίδιο πλάτος ταλάντωσης που έχει το έδαφος, χωρίς διαφορά φάσης, διατηρώντας την ίδια μορφή κατά την διέγερση του σεισμού. Κατ αυτόν τον τρόπο δεν θα είχαμε καμία παραμόρφωση του σκελετού, οπότε καμία αστοχία.
Η έρευνα που κάνω πάνω στον αντισεισμικό σχεδιασμό των κατασκευών αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό.
Αυτό το πέτυχα κατασκευάζοντας μεγάλα επιμήκη άκαμπτα υποστυλώματα με σχήμα κάτοψης, - , + , Γ , ή Τ στα οποία εφαρμόζω μία δύναμη σε όλα τα άκρατους στο δώμα, ( ώστε να δουλεύει όλη η διατομή σε αμφίπλευρες καταπονήσεις ) προερχόμενη από το έδαφος.
Αυτή η δύναμη αποσκοπεί στο να σταματήσει αμφίπλευρα την στροφή των υποστυλωμάτων και την καμπυλότητα που δημιουργείται στον κορμό τους, οπότε και την παραμόρφωση που δημιουργεί την αστοχία σε όλο τον φέροντα.
Στον σεισμό τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα ανασηκώνοντας την βάση τους, δημιουργώντας στροφές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής.
Για αυτό υπάρχει όριο εκκεντρότητας, δηλαδή όριο περιοχής της βάσης που ανασηκώνεται από την ροπή ανατροπής.
Για να περιορίσουμε τις στροφές στη βάση βάζουμε ισχυρές πεδιλοδοκούς στα υποστυλώματα.
Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχία) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.
Αυτό το ανασήκωμα της βάσης σε συνδυασμό με την ελαστικότητα έχει σαν αποτέλεσμα όταν το ένα υποστύλωμα του πλαισίου σηκώνει προς τα επάνω το ένα άκρο της δοκού, την ίδια στιγμή το άλλο υποστύλωμα στο άλλο άκρο της το κατεβάζει βίαια προς τα κάτω.
Αυτό καταπονεί την δοκό με τάσεις στροφών διαφορετικής κατεύθυνσης στα δύο άκρα, παραμορφώνοντας τον κορμό της σε σχήμα S
Την ίδια παραμόρφωση στον κορμό του υφίσταται και το υποστύλωμα, λόγο των στροφών στους κόμβους, και την διαφορά φάσης μετατόπισης των καθ ύψος πλακών.
Για να σταματήσουμε τo ανασήκωμα της βάσης πακτώνουμε με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας την βάση με το έδαφος.
Αν όμως θέλουμε να σταματήσουμε και το ολικό ανασήκωμα του δώματος του υποστυλώματος που προέρχεται από το ανασήκωμα της βάσης αλλά και από την ελαστικότητα του κορμού του, τότε το καλύτερο σημείο για την επιβολή αντίθετων τάσεων ισορροπίας είναι το δώμα. Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από τον ίδιο τον φέροντα.
Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση.
Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη
Στο έδαφος κάτω από την βάση ανοίγουμε μια γεώτρηση, και πακτώνουμε ( με την βοήθεια της άγκυρας του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας ) στα πρανή της, και με την βοήθεια ενός τένοντα που περνά ελεύθερος μέσα από μία σωλήνα το υποστύλωμα, μεταφέρουμε αυτήν την δύναμη που πήραμε από το έδαφος, πάνω από το δώμα.
Εκεί πάνω από το δώμα τοποθετούμε ένα στοπ με μία βίδα, για να σταματήσουμε την άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων, η οποία υφίσταται κατά τον σεισμό, και παραμορφώνει όλες τις πλάκες.
Με αυτόν τον τρόπο ελέγχουμε την ταλάντωση όλης την κατασκευής.
Δηλαδή την παραμόρφωση που προκαλεί την αστοχία.
Κατ αυτόν τον τρόπο δεν έχουμε αλλαγές στην ιδιομορφία του φέροντα, διότι διατηρεί την ίδια μορφή που έχει πριν από τον σεισμό, και κατά τον σεισμό.
Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή.
Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους.
Στα πειράματα που έκανα σε πραγματικής κλίμακας επιτάχυνσης σεισμού εντάσεως 1,77g και πλάτος ταλάντωσης 0,11 m πάνω σε διώροφο μοντέλο υπό κλίμακα 1 προς 7,14 φαίνεται η διαφορά της απόκρισης του μοντέλου, με και χωρίς την ευρεσιτεχνία.
Ιστοσελίδα πειραμάτων. https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
Τι νέο διαπίστωσα πάνω στα πειράματα που έκανα.
1) Κατά την διάρκεια του σεισμού δύο είναι οι κύριες φορτίσεις που επηρεάζουν την στατικότητα του κτηρίου.
α) Οι οριζόντιες φορτίσεις του σεισμού, β) οι κάθετες συνιστώσες των στατικών φορτίων του κτηρίου.
Με τον σημερινό αντισεισμικό σχεδιασμό, αυτές οι συνισταμένες φορτίσεις συνεργάζονται άψογα για να διατελέσουν το καταστροφικό τους έργο.
Η πλάγια φόρτιση ανασηκώνει την βάση του τοιχίου και λυγίζει τον κορμό του.
Το τοιχίο αφού χάσει την εκκεντρότητα λόγο της ταλάντωσης, ανασηκώνει, ή κατεβάζει βίαια την δοκό.
Σε αυτή την φάση όταν η δοκός σηκώνεται προς τα επάνω στο ένα της άκρο, τα στατικά φορτία έρχονται σε αντίθεση με αυτήν την άνοδο και δημιουργούν μία καμπυλότητα στον κορμό της.
Το άλλο άκρο της δοκού σπρώχνεται βίαια προς τα κάτω από το άλλο τοιχίο το οποίο έχει χάσει την εκκεντρότητα.
Διαπίστωσα ότι.
Αν το τοιχία χάσουν την εκκεντρότητα ( είτε λόγο του ότι ανασηκώνουν την βάση τους, είτε λόγο του ότι καμπυλώνεται ο κορμός τους ) τότε μόνο έρχονται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία του κτηρίου, και μόνο τότε αυτή η αντίθεση των φορτίσεων δημιουργεί ροπές στους κόμβους.
Συμπέρασμα
Την μεγαλύτερη καταστροφή δεν την κάνουν οι πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, αλλά η αδυναμία των κόμβων να έλθουν σε αντίθεση με τα στατικά φορτία.
Αυτό πρέπει να το σταματήσουμε. Πρέπει να σταματήσουν αυτές οι ροπές στους κόμβους. Θα το φωνάζω όσο ζω.
Αυτές οι ροπές δημιουργούν τις τέμνουσες, την καμπυλότητα στον κορμό των υποστυλωμάτων και των δοκών.
Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα που δεν θέλετε να καταλάβετε.
Εφαρμόζοντας την μέθοδο της ευρεσιτεχνίας, καταργούνται οι στατικές αντίθετες φορτίσεις που δημιουργούν το μισό πρόβλημα, διότι το τοιχίο φορώντας την ευρεσιτεχνία δεν χάνει την εκκεντρότητα, και δεν καμπυλώνει τον κορμό του, οπότε δεν έρχεται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία, διότι καταργεί την ροπή στους κόμβους.
Και μόνο με αυτό, έχουμε μειώσει τις φορτίσεις του σεισμού στο μισό, διότι δεν υφίστανται πλέων οι στατικές φορτίσεις που αυτές δημιουργούν τις ροπές και τέμνουσες στα κάθετα και οριζόντια στοιχεία.
2) Και οι πλάγιες φορτίσεις του σεισμού που τις οδηγούμε?
Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του τοιχίου, και η άλλη αντίδραση στο Π της βάσης δημιουργεί αντίθετες δυνάμεις στην κατακόρυφη τομή του τοιχίου. Δηλαδή δημιουργεί τέμνουσες σε μία πάρα πολύ μεγάλη κατακόρυφη τομή. Αυτή η τομή το θέλετε ή όχι, είναι πολύ πιο ισχυρή από την μικρή οριζόντια τομή του τοιχίου.
Στην μικρή οριζόντια τομή του τοιχίου οδηγούνται σήμερα όλες οι φορτίσεις του σεισμού.
Αυτό είναι που θέλετε? Μα για αυτόν τον λόγο έχετε αστοχίες.
Αυτά προς απάντηση αυτών που διαφωνούν με αυτά που λέω.
Και αυτό που λέω είναι ότι σχεδιάζετε λάθος και πρέπει να προσθέσετε στον αντισεισμικό σχεδιασμό και την μέθοδο που σας λείπει και που σας προτείνω.
Σαν ένα πάντρεμα μαζί..
Όποιος έχει αντίρρηση με αυτά που λέω, δύο πράγματα μπορεί να κάνει.
Η να αντιπαρατεθεί με επιστημονικά στοιχεία μαζί μου, ή να δει όλα μου τα πειράματα, διότι....
People lie actions don't. https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
Κουράστηκα και σας κούρασα διότι θεωρώ ότι δεν έχω το δικαίωμα να σταματήσω να σας λέω πόσο λάθος είστε!
Θα γίνεται σεισμός μεγάλης κλίμακας, και δεν θα υπάρχει η παραμικρή αστοχία στον φέροντα οργανισμό.
Τα πειράματα που έκανα το αποδεικνύουν 100%
Ένας σκελετός μιας οικοδομής αποτελείτε από τα υποστυλώματα ( κάθετα στοιχεία ) και τις δοκούς και πλάκες ( οριζόντια στοιχεία )
Οι δοκοί τα υποστυλώματα και οι πλάκες ενώνονται στους κόμβους.
Όταν ο σκελετός είναι σε κατάσταση ηρεμίας, όλες οι φορτίσεις είναι κατακόρυφες.
Όταν γίνεται σεισμός δημιουργούνται πρόσθετες οριζόντιες φορτίσεις στον σκελετό.
Η συνισταμένες των οριζόντιων και κατακόρυφων φορτίσεων καταπονούν τους κόμβους, διότι αλλάζουν τις μοίρες των, δημιουργώντας πότε ανοικτές και πότε κλειστές γωνίες.
Οι κατακόρυφες στατικές φορτίσεις ισορροπούν με την αντίδραση του εδάφους.
Οι οριζόντιες φορτίσεις του σεισμού, λόγο ανασήκωσης που υφίστανται οι βάσεις των υποστυλωμάτων, και λόγο της ελαστικότητας που έχει ο κορμός τους, μετατοπίζουν τις καθ ύψος πλάκες με διαφορετικό πλάτος ταλάντωσης, και διαφορά φάσης.
Δηλαδή οι πάνω πλάκες μετατοπίζονται περισσότερο από τις κάτω.
Αυτές οι ιδιομορφές που παίρνει ο σκελετός είναι πάρα πολλές, τόσες όσες και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού οι οποίες παραμορφώνουν τον σκελετό, και αστοχεί.
Το ιδανικό θα ήταν αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε έναν σκελετό οικοδομής ο οποίος κατά την διάρκεια του σεισμού να μετατοπίζει όλες του τις πλάκες με το ίδιο πλάτος ταλάντωσης που έχει το έδαφος, χωρίς διαφορά φάσης, διατηρώντας την ίδια μορφή κατά την διέγερση του σεισμού. Κατ αυτόν τον τρόπο δεν θα είχαμε καμία παραμόρφωση του σκελετού, οπότε καμία αστοχία.
Η έρευνα που κάνω πάνω στον αντισεισμικό σχεδιασμό των κατασκευών αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό.
Αυτό το πέτυχα κατασκευάζοντας μεγάλα επιμήκη άκαμπτα υποστυλώματα με σχήμα κάτοψης, - , + , Γ , ή Τ στα οποία εφαρμόζω μία δύναμη σε όλα τα άκρατους στο δώμα, ( ώστε να δουλεύει όλη η διατομή σε αμφίπλευρες καταπονήσεις ) προερχόμενη από το έδαφος.
Αυτή η δύναμη αποσκοπεί στο να σταματήσει αμφίπλευρα την στροφή των υποστυλωμάτων και την καμπυλότητα που δημιουργείται στον κορμό τους, οπότε και την παραμόρφωση που δημιουργεί την αστοχία σε όλο τον φέροντα.
Στον σεισμό τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα ανασηκώνοντας την βάση τους, δημιουργώντας στροφές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής.
Για αυτό υπάρχει όριο εκκεντρότητας, δηλαδή όριο περιοχής της βάσης που ανασηκώνεται από την ροπή ανατροπής.
Για να περιορίσουμε τις στροφές στη βάση βάζουμε ισχυρές πεδιλοδοκούς στα υποστυλώματα.
Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχία) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.
Αυτό το ανασήκωμα της βάσης σε συνδυασμό με την ελαστικότητα έχει σαν αποτέλεσμα όταν το ένα υποστύλωμα του πλαισίου σηκώνει προς τα επάνω το ένα άκρο της δοκού, την ίδια στιγμή το άλλο υποστύλωμα στο άλλο άκρο της το κατεβάζει βίαια προς τα κάτω.
Αυτό καταπονεί την δοκό με τάσεις στροφών διαφορετικής κατεύθυνσης στα δύο άκρα, παραμορφώνοντας τον κορμό της σε σχήμα S
Την ίδια παραμόρφωση στον κορμό του υφίσταται και το υποστύλωμα, λόγο των στροφών στους κόμβους, και την διαφορά φάσης μετατόπισης των καθ ύψος πλακών.
Για να σταματήσουμε τo ανασήκωμα της βάσης πακτώνουμε με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας την βάση με το έδαφος.
Αν όμως θέλουμε να σταματήσουμε και το ολικό ανασήκωμα του δώματος του υποστυλώματος που προέρχεται από το ανασήκωμα της βάσης αλλά και από την ελαστικότητα του κορμού του, τότε το καλύτερο σημείο για την επιβολή αντίθετων τάσεων ισορροπίας είναι το δώμα. Αυτή η αντίθετη τάση στο δώμα πρέπει να προέρχεται από μία εξωτερική πηγή, και όχι εφαρμοζόμενη από τον ίδιο τον φέροντα.
Αυτή η εξωτερική πηγή είναι το έδαφος κάτω από την βάση.
Από εκεί αντλώ αυτήν την εξωτερική δύναμη
Στο έδαφος κάτω από την βάση ανοίγουμε μια γεώτρηση, και πακτώνουμε ( με την βοήθεια της άγκυρας του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας ) στα πρανή της, και με την βοήθεια ενός τένοντα που περνά ελεύθερος μέσα από μία σωλήνα το υποστύλωμα, μεταφέρουμε αυτήν την δύναμη που πήραμε από το έδαφος, πάνω από το δώμα.
Εκεί πάνω από το δώμα τοποθετούμε ένα στοπ με μία βίδα, για να σταματήσουμε την άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων, η οποία υφίσταται κατά τον σεισμό, και παραμορφώνει όλες τις πλάκες.
Με αυτόν τον τρόπο ελέγχουμε την ταλάντωση όλης την κατασκευής.
Δηλαδή την παραμόρφωση που προκαλεί την αστοχία.
Κατ αυτόν τον τρόπο δεν έχουμε αλλαγές στην ιδιομορφία του φέροντα, διότι διατηρεί την ίδια μορφή που έχει πριν από τον σεισμό, και κατά τον σεισμό.
Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του δώματος των επιμήκη υποστυλωμάτων και η άλλη αντίδραση στο αντικριστό κάτω μέρος της βάσης των εκτρέπουν την πλάγια φόρτιση του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των η οποία είναι μεγάλη και ισχυρή.
Με αυτήν την εκτροπή της πλάγιας φόρτισης του σεισμού στην κατακόρυφη τομή των υποστυλωμάτων, καταργούνται οι στροφές στους κόμβους διότι τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού τις αναλαμβάνουν 100% τα επιμήκη υποστυλώματα, διότι αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους.
Στα πειράματα που έκανα σε πραγματικής κλίμακας επιτάχυνσης σεισμού εντάσεως 1,77g και πλάτος ταλάντωσης 0,11 m πάνω σε διώροφο μοντέλο υπό κλίμακα 1 προς 7,14 φαίνεται η διαφορά της απόκρισης του μοντέλου, με και χωρίς την ευρεσιτεχνία.
Ιστοσελίδα πειραμάτων. https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
Τι νέο διαπίστωσα πάνω στα πειράματα που έκανα.
1) Κατά την διάρκεια του σεισμού δύο είναι οι κύριες φορτίσεις που επηρεάζουν την στατικότητα του κτηρίου.
α) Οι οριζόντιες φορτίσεις του σεισμού, β) οι κάθετες συνιστώσες των στατικών φορτίων του κτηρίου.
Με τον σημερινό αντισεισμικό σχεδιασμό, αυτές οι συνισταμένες φορτίσεις συνεργάζονται άψογα για να διατελέσουν το καταστροφικό τους έργο.
Η πλάγια φόρτιση ανασηκώνει την βάση του τοιχίου και λυγίζει τον κορμό του.
Το τοιχίο αφού χάσει την εκκεντρότητα λόγο της ταλάντωσης, ανασηκώνει, ή κατεβάζει βίαια την δοκό.
Σε αυτή την φάση όταν η δοκός σηκώνεται προς τα επάνω στο ένα της άκρο, τα στατικά φορτία έρχονται σε αντίθεση με αυτήν την άνοδο και δημιουργούν μία καμπυλότητα στον κορμό της.
Το άλλο άκρο της δοκού σπρώχνεται βίαια προς τα κάτω από το άλλο τοιχίο το οποίο έχει χάσει την εκκεντρότητα.
Διαπίστωσα ότι.
Αν το τοιχία χάσουν την εκκεντρότητα ( είτε λόγο του ότι ανασηκώνουν την βάση τους, είτε λόγο του ότι καμπυλώνεται ο κορμός τους ) τότε μόνο έρχονται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία του κτηρίου, και μόνο τότε αυτή η αντίθεση των φορτίσεων δημιουργεί ροπές στους κόμβους.
Συμπέρασμα
Την μεγαλύτερη καταστροφή δεν την κάνουν οι πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, αλλά η αδυναμία των κόμβων να έλθουν σε αντίθεση με τα στατικά φορτία.
Αυτό πρέπει να το σταματήσουμε. Πρέπει να σταματήσουν αυτές οι ροπές στους κόμβους. Θα το φωνάζω όσο ζω.
Αυτές οι ροπές δημιουργούν τις τέμνουσες, την καμπυλότητα στον κορμό των υποστυλωμάτων και των δοκών.
Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα που δεν θέλετε να καταλάβετε.
Εφαρμόζοντας την μέθοδο της ευρεσιτεχνίας, καταργούνται οι στατικές αντίθετες φορτίσεις που δημιουργούν το μισό πρόβλημα, διότι το τοιχίο φορώντας την ευρεσιτεχνία δεν χάνει την εκκεντρότητα, και δεν καμπυλώνει τον κορμό του, οπότε δεν έρχεται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία, διότι καταργεί την ροπή στους κόμβους.
Και μόνο με αυτό, έχουμε μειώσει τις φορτίσεις του σεισμού στο μισό, διότι δεν υφίστανται πλέων οι στατικές φορτίσεις που αυτές δημιουργούν τις ροπές και τέμνουσες στα κάθετα και οριζόντια στοιχεία.
2) Και οι πλάγιες φορτίσεις του σεισμού που τις οδηγούμε?
Η αντίδραση του μηχανισμού στην άνοδο του τοιχίου, και η άλλη αντίδραση στο Π της βάσης δημιουργεί αντίθετες δυνάμεις στην κατακόρυφη τομή του τοιχίου. Δηλαδή δημιουργεί τέμνουσες σε μία πάρα πολύ μεγάλη κατακόρυφη τομή. Αυτή η τομή το θέλετε ή όχι, είναι πολύ πιο ισχυρή από την μικρή οριζόντια τομή του τοιχίου.
Στην μικρή οριζόντια τομή του τοιχίου οδηγούνται σήμερα όλες οι φορτίσεις του σεισμού.
Αυτό είναι που θέλετε? Μα για αυτόν τον λόγο έχετε αστοχίες.
Αυτά προς απάντηση αυτών που διαφωνούν με αυτά που λέω.
Και αυτό που λέω είναι ότι σχεδιάζετε λάθος και πρέπει να προσθέσετε στον αντισεισμικό σχεδιασμό και την μέθοδο που σας λείπει και που σας προτείνω.
Σαν ένα πάντρεμα μαζί..
Όποιος έχει αντίρρηση με αυτά που λέω, δύο πράγματα μπορεί να κάνει.
Η να αντιπαρατεθεί με επιστημονικά στοιχεία μαζί μου, ή να δει όλα μου τα πειράματα, διότι....
People lie actions don't. https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
Κουράστηκα και σας κούρασα διότι θεωρώ ότι δεν έχω το δικαίωμα να σταματήσω να σας λέω πόσο λάθος είστε!
Θα γίνεται σεισμός μεγάλης κλίμακας, και δεν θα υπάρχει η παραμικρή αστοχία στον φέροντα οργανισμό.
Τα πειράματα που έκανα το αποδεικνύουν 100%
- Συνημμένα
-
- Perigrafi -3- (4).pdf
- Πείρα μέρος σε έναν διαγωνισμό. Το άρθρο είναι στο συνημμένο.
- (666.74 KiB) Μεταφορτώθηκε 143 φορές
-
seismic
- Δημοσιεύσεις: 79
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 27, 2011 5:38 am
- Real Name: Ιωάννης Λυμπέρης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
My name is Yiannis Lymperis. This video shows the mechanism of the seismic system and a seismic design method.
It presents also experiments with and without the seismic patent, side by side on screen to compare the seismic protection offered by the invention.
The utility of the invention has been shown experimentally.
Patent Idea
We have placed on a table two columns, one column screwed on the table, and the other simply put on the table.
If one shifts the table, the unbolted column will be overthrown.
The bolted column withstands the lateral loading.
We do exactly the same in every column of a building to withstand more lateral earthquake loading. That is done, by simply screwing it to the ground.
This pretension between the roof of the structure and the soil has been globally disclosed for the first time.
The horizontal earthquake load generates oscillation, and the result is that the upper plates shift more than the lower ones, the columns lose their eccentricity exerting a lifting force on the bases, as well as creating a twisting action in all of the nodes of the structure.
The ideal situation would be if one could construct a building framework where, during an earthquake, all the plates would shift by the same amplitude as the ground without differing phases.
The research I have carried out resulted in just this. The method of the invention eliminates all these problems of deformation in the building construction applying pretension, through the mechanism, between the roof of the structure and the soil.
1) Comparing with existing anti seismic systems, the invention increases the strength of the structure to an earthquake over 100% and reduces the cost of protection more than 50%.
2) I believe that with this method, prefabricated houses can be placed in towns constructing several floors. Manufacturers and all of us will profit from this change because they are industrially produced 30-50% cheaper.
3) The Patent mechanism can be applied to all building projects being under construction, however, it may also be placed in many existing structures, ensuring seismic protection.
Patent mechanism and method offer protection to lightweight constructions against tornadoes.
It may also be used as an anchor for the support of ground slopes on highways.
It ensures a strong foundation in soft ground.
And all this in a patent
There is no absolute seismic design.
The invention provides the absolute seismic design.
Its uniqueness makes it very marketable.
Our scientific team consists of:
A) Professor Panagiotis Caridis, Seismic Technologist-Engineer and Founder of the seismic base at The National Technical University.
B) Nikos Markatos, Chemical Engineer and former Rector of The National Technical University.
My name is Yiannis Lymperis. This video shows the mechanism of the seismic system and a seismic design method.
It presents also experiments with and without the seismic patent, side by side on screen to compare the seismic protection offered by the invention.
The utility of the invention has been shown experimentally.
Patent Idea
We have placed on a table two columns, one column screwed on the table, and the other simply put on the table.
If one shifts the table, the unbolted column will be overthrown.
The bolted column withstands the lateral loading.
We do exactly the same in every column of a building to withstand more lateral earthquake loading. That is done, by simply screwing it to the ground.
This pretension between the roof of the structure and the soil has been globally disclosed for the first time.
The horizontal earthquake load generates oscillation, and the result is that the upper plates shift more than the lower ones, the columns lose their eccentricity exerting a lifting force on the bases, as well as creating a twisting action in all of the nodes of the structure.
The ideal situation would be if one could construct a building framework where, during an earthquake, all the plates would shift by the same amplitude as the ground without differing phases.
The research I have carried out resulted in just this. The method of the invention eliminates all these problems of deformation in the building construction applying pretension, through the mechanism, between the roof of the structure and the soil.
1) Comparing with existing anti seismic systems, the invention increases the strength of the structure to an earthquake over 100% and reduces the cost of protection more than 50%.
2) I believe that with this method, prefabricated houses can be placed in towns constructing several floors. Manufacturers and all of us will profit from this change because they are industrially produced 30-50% cheaper.
3) The Patent mechanism can be applied to all building projects being under construction, however, it may also be placed in many existing structures, ensuring seismic protection.
Patent mechanism and method offer protection to lightweight constructions against tornadoes.
It may also be used as an anchor for the support of ground slopes on highways.
It ensures a strong foundation in soft ground.
And all this in a patent
There is no absolute seismic design.
The invention provides the absolute seismic design.
Its uniqueness makes it very marketable.
Our scientific team consists of:
A) Professor Panagiotis Caridis, Seismic Technologist-Engineer and Founder of the seismic base at The National Technical University.
B) Nikos Markatos, Chemical Engineer and former Rector of The National Technical University.
-
papagalakos II
- Δημοσιεύσεις: 567
- Εγγραφή: Τρί Φεβ 21, 2012 2:37 am
- Real Name: Λουμίδης
- Gender: Male
- Facebook ID: 0
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
Ωχ ξαναξυπνησε ο (αντισεισμικος-)σπαμερ. Χαχαχαχα τι τρολ ειναι αυτος; Γιατι δεν τον κλειδωνεται και τον αφηνεται να σπαμμαρει πραγματα ασχετα στο μεγαλυτερο μερος με την σεμφε;
Re: Επιστημονική απορία πάνω στην σεισμική μηχανική
seismic έγραψε: Από την άλλη πολύ κοροιδία από τα μεγάλα πανεπιστήμια και τους καθηγητές.
Χαχαχαχαχαχα πραγματικα ειναι να απορεις
